GELDİM İŞTE...

GELDÝM ÝÞTE...

Bitmeyecek umutlarýn, hayal kýrýklarýyla geldim
Üþüyen yüreðim,
Görmeyen bedenim,
Hüzünbaz sevmelerin
Çiðnenmiþ artýklarýyla geldim...

Katran gecelerin heyulasýnda
Ayyuka çýkan feryadýmýn suskunluðuyla
Ömrümün en körpe soluðunda
Kesilmiþ bir hesabýn
Aðýr vebaliyle geldim...

Kýrýlan dizelerim,
Koparýlan sözcüklerim
Ve hislerimi asamadýðým boþlukta
Ýçime kazýdýðým
Yetim þiirlerimle geldim...

Dilsiz kelamýn dikiþlerini söke söke
Saðýr susuþlarýmý yýrttýðým çýðlýðýmla
Kör gecelere salýverdiðim umudun çaresizliðinde
Gözü dönmüþ hüzne baþkaldýrýp
Mâhkun kederin katmerli galibiyetiyle geldim...

Hilelerin satýldýðý pazarlarda
Ucuza giden ümitlerim,
Yaðlý ipin çaresizliðiyle
Asýlan düþlerimin kýyýsýnda
Yargýsýz infazlarýmla geldim...

Kanayan gözlerin,
Çiseleyen bakýþlarýyla
Parçalanan göðsümün,
Dikiþ tutmaz çeperinde
Bütün hücrelerimi yýrtarak
Yaþama isteðimin iflasýyla geldim...

Penceresiz bir gezegenin,
Bilinmez labirentinde
Çözümsüz sýrlarýmý omuzlayarak
Ezik bir yorgunluðun sancýsýyla
Soðuk terlerimi dökmeden geldim...

Devrilen yýllarýmýn sonbaharýnda
Solgun bir Eylül akþamý,
Kurumuþ hasretimin savruluþuyla
Buz tutan bakýþlarýmý,
Gözlerinle eriterek geldim...

Uyan! Ey yürek!
Geldim iþte...
Beynimden sýçrayan tanelerini avuçlayarak
Yine asi adýmlarýmla
Býkmadan, usanmadan
Ve de utanmadan...
Yana yakýla
Belaya çarpa çarpa
Utanç duvarýmý yýkýp
Cürm yýðýlý enkazý daðýta daðýta
Tek bir soluðuna dokunabilme þecaatine namzet,
Gelemediðim kendimle
Sen olacak b/ana ...
Üflediðim tüm ýþýklarda,
Yakacaðým bir tek SANA GELDÝM...


(SEZGÝN KARADAÐ)


Sosyal Medyada Paylaşın: