Yokluðunda eksiktim ben Aþkýný duyumsuyorken her zerremde Sensiz yaþarken seni Yoktun...
En koyu gecede bir baþýma Sen doluyken ben Kokunu ararken ellerimde Seninle dolu, sensizken Yoktun...
Yansýmalarýný silmekle uðraþýrken Gözlerimin korkakça gözlerinden Uykulara hasrettim ben Yok olmasýn diye bakýþlarýn Aradým aynalarda gözlerini Yoktun...
Ýçerimle kavgalar yaþarken ben Hoþ görsün diye seni Aklýmý susturup koþmuþken Silmiþken elalemi tek kalemde vardý belki ellerimde sýcaklýðýn Ama sen yoktun ADAM gibi bu aþka Yoktun...
Acýlarýn varlýðýyla uðraþýrken Yokluða meyden okurken ben Yine yoktun sen Yoktun...
YOKTUN...
21.09.2007
(ZAMANA SIÐMAYAN BÝR ANDA) Sosyal Medyada Paylaşın:
EzelSonan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.