SEN DE SEVDİN Mİ BABA
En çok ayaklarýmý seyrettim
Hem de Uzun uzun çocukluðumda
Ýzleyiþim ayaðýma sevdadan deðil
Utançtan hiç deðil bu bakýþmalar
Sýðýnmaktý sevgi zamanlarýnda ayaklarýma
Yokluðunda baba...
Eski zamanlarda mailece gezmeler vardý
Geceleri tombalalar çaylar kahveler
En çok da çerezle meyve zamanýný severdim
Saklanýrdý zira hepsinin en alasý misafirlere
Anneler ayrý, babalar ayrý sohbetlere dalar
Çocuklar ille de salonun ortasýnda oynayacak
Kuraldý sanki annelerin biz uslu dursak da
‘’Yaramazlýk yok haa’’ diye uyarmalarý tatlý tatlý
Hani ortam kalabalýk diye aslýnda azardaki bu tat
Bir köþede yakalanýp çimdiklenmek de vardý inceden
Buraya kadar hepsi hoþ bir aný da;
Oyun aralarýnda koþunca çocuklar babalarýna
Ayaklarým gelirdi birden aklýma…
Bir de babam.
Neden ben hep, ayaklarýmý severdim
Sevgi zamanlarýnda insanlarýn…
Ah ayaklarým siz de beni sevmiþ miydiniz
Benim sizi sevdiðim kadar sevgi zamanlarýnda
Babalar ve çocuklarýnýn…
Baba; okþadýn mý saçlarýmý oralardan
Sarýlýrken çocuklar babalarýna
Sen de sevdin mi ayaklarýmý BABA…
11.08.2007
(eksik anlarýndan biri yüreðimin)
39 yýldýr hep özlediðim, ve onu özlerken bunu kendime bile itiraf etmediðim; neden zamansýz gittiðine içerimden isyanlar ettiðim babamla ilk yüzleþmem mýsralarda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.