Gece iner yüreðime Sensiz kaldýrýmlarýnda sokaðýn Aðaçlar üþümüþ ayazýnda gecenin Ben; yokluðunda…
Sabaha dönerken gece Geldi yine dönüþ vakti eve Ama ne çare Sana çeker beni adýmlarým Gideceði yeri bilmeden
Bedensiz gözler belirir her yerde Sokak sensiz, ben sensiz Fýrtýnalar kopuyor içerimde Sessiz sessiz..
Duy artýk sesini sevgimin Gel bana hiç gitmemecesine. Daha nice dayanýr bu can hasretine Kim bilir kaç kez daha uyanacaðým Soðuk kollarýnda sabahýn Sensiz sensiz…
21.08.2007
(yine yokken sen)
Sosyal Medyada Paylaşın:
EzelSonan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.