Sensiz kalmak zor gelmiyor bana Senin yüzünden kimsesiz kalmak dokunuyor kanýma...
Sýrf seni haykýrdým diye Sürgünde bir devrimciyim Vatanýmda kimseler sevmez Uzaklarda bir inciyim Gel gör ki sevdiceðim Vardýðým her þehir sen kokuyor bana...
Yetimhaneden kaçmýþ çocuk gibiyim Herkes tuhaf tuhaf bakýyor bana Dünyayla savaþmak zor deðil ama þu küçük yüreðim zarar veriyor cana...
Nasýl da inanmýþým öptüðüm dudaklarýna Olgunluk mu , yorgunluk mu bilmem Gülüyorum zamanla yandýklarýma Ne de güzel unuttum derken Her akþamüstü çayýnda Nefesin deðiyor yanaklarýma...
Altý üstü bir kaç ay’ýný verdin Ömrümü serdiðim yoluna Ölme diye dua ettiðimi bilsen Oturup da aðlardýn sarýlýrdýn boynuma Gel gör ki sevdiceðim Adýn artýk uðramýyor sokaklarýma...
Dedim ya Sensiz kalmak zor gelmiyor bana Senin yüzünden kimsesiz kalmak dokunuyor kanýma...
Mehmet Salih Oral
Sosyal Medyada Paylaşın:
moral34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.