Yokluðunun dil tutmaz mülhidiyim Çýðlýðým yine aðýr aksak Boðazýmda sýkýþan canhýraþ... Ýçim titriyor gözlerimi yasladýðým avuçlarýmda. Her yüzeyi çizmez kalemim, Boncuk boncuk terliyor tasavvurum. Meþ’um serzeniþler giydiriyorum katlime Sýradan bir baþlýk atýyorum günü geçmiþ hebâya: "Sus...Konuþma...!"
Þairane heyecanýmla Üstesinden gelemediðim figâna ramak kalalarda Ellerimi býrakýyorum beynimdeki acýmasýz uðultuya. Hüzünperest bir þiir siniyor kanýma: Hücremde çelimsiz harfler Ýstemsiz yanaþan heceler Ve Tekbir’leyemediðim sözcükler... Devriliyor üstüme devrik diye tutturduðum dizeler. Korkunç bir firara teslim ediyorum baþkaldýrýþý Daha düne kadar hükmümdeyken mecâzý Þimdi büsbütün kaçýrýyorum ipini mülevven gerçeðin. Ve kuralsýz bitiþ tümcesi... Duruyor karþýmda utanmadan. Tutarsýz benzetmelerimden tut; Bulanýk tezatlarýma kadar ne varsa Suçüstü yakalanýyor, Ardýnda terkettiðin dilsiz itikâfa. Kifayetsiz kafiyelerin her yakarýþýnda Can çekiþiyor kalemim daðýnýk sözlerin kuytusunda. Dudaklarým kaldýrmýyor yalpalanýþý Boyun bükmektense kusursuz vicdaným Sana inat, Yýrtýyorum gidiþinin býraktýðý bu mel’un yalnýzlýðý...
Oysa ne çok bað/ýþ/lamýþtým kendimi Kopmasýn diye üstüne titrediðim halkalarýmla. Kenetlenmek zordur aþka... Bir kere tutundun mu saçlarýna Kaçýp sýðýnamazsýn rýzasý alýnmaz hicrâna. Ama koptum iþte Ey saçlarýna takýldýðým dikiþ tutmaz yara...!
Hasarý aðýr zelzelelere kurban gittim þimdilerde Yüksek tonajlý bir elemin altýndayým hem de. Her yer karanlýk: Ýçi boþ,dýþý boþ... Kelama yenik tüm seslerim, Ne kekeme bir susuþtur bilir misin? Bilir misin ölmeden "ölüm"ler beklemeyi, Tutukluyken sevgim Nöbetindeyken hasretim Ardý kesilmez vardiyalarýmda "sen"/de/lemeyi? Aþikârdýr cümle âleme sýzým Bir sen varsýn ortasýnda kuru bir inadýn. Bir an olsun dokunup fehme Sýçrayarak cüzzamlý uykularýndan Sakýn bilme!
Bu þehir ne sevdalar gömdü kanlý elleriyle Köprülerine,tepelerine... Oysa ben kaldýrým taþlarýna saklamýþtým adýný,çocukça Kimse görmemeliydi,duymamalýydý Ve bilmemeliydi, Adýný adým adým adýmladýðýmý. Kýskanýrdým yoksa her adý Çýlgýna dönerdi hiddetim,aðlardým Ve ilikleyemezdim adýma Kördüðüm attýðýn adýný. Þâd ol sevgili! Koparýyorum göðsümden sarkýttýðýn b/aðýný...
Karaya çalan bu eylül akþamýnýn kavruk soluðunda Kýstýrýlmýþ ruhumun tahakkümüyle Salýyorum uykusuz bedeni þehrin azizliðine. Sokaklar... Ýzini kaybetmiþ birer kimsesiz çocuk. Tutulmazsa ellerinden öksüz caddelerin Yetim kalýr tüm arayýþlar Ve kana karýþýr esrarengiz yok/ol/uþlar. Umursamýyorum... Topukluyorum gece ayazýný Daha bir kalabalýklaþýyor iç içe yalnýzlýðým. Ne yana gitsem Omuz atar kadim âþýklar Çehreme koyu bir "öfke" çarpar her maske. Yeter...! Daha fazla toplama düþlerime laf anlamaz bu güruhu! Sabýkalýyým zaten aþktan Söküp atmadýkça yüzümden ruhunu Linç edilir birazdan mâsum yüreðim. Devrilirken ayaklara feryadým Kan kaybýndan giden bir ömrün ardýna Ucuz bir v/eda takýnýp Sakýn sýðýnma!
Henüz sönmemiþken yýldýzlar yeryüzüne Takýlýyor umudum boðazýn serinine. Tam da yetiþtim demiþken sevdaya Asýyorum karanlýðýmý gök/yüzüne!... Senden uzak çýðýrtkan bir intihar... Kapayamazsýn gözü açýk vuslatý Ýyisi mi,ellerini tazele!... Bak sönüyorum iþte Sakýn görme!
Belki aþk,biraz da muhalif kalmaktýr belleðe Belki de uymamaktýr kalpteki bu düzensiz ritme. Biliyorum,bu keþmekeþ firkate gebe... Dayancýmýn son raddesindeyim Çok uzaklarda sen Satarken evhamý gurura Bu çocuk yanýma kanýp Kurulu pazarlardan beðenmem ihaneti bir daha. Serabýna niyet edilmez artýk hiçbir mukaddes toprakta Gözlerimde çoktan baþ gösterdi kuraklýk Teyemmüm etmek yakýþmaz âþ/ý/ka... Bir katre bile dilenmeden çoraklaþmýþ hislerinden Tuz olup pýhtýlaþtýðýn yaramdan söküp resmini Akmalýyým ulaþamadýðým yegâne Aþk’a... Çýkarýyorum artýk seni benliðimden Kimi b/eklersen b/ekle!... Gaybýn tek hüsraný deðilsin sevgili! Tutuklusun ihanetten... Kelepçeler "ben" sýkar þimdi kollarýnda Hakkýný aldým susmanýn "Konuþ ama baðýrma!..."
Sezgin Karadað Sosyal Medyada Paylaşın:
kırıkçırpınış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.