yýldýrýmlar düþüyordu , sigarasýnýn her çekiþte kýzaran ucuna. bedeni genç, ruhu ihtiyar bir adam, yürüyordu gecenin zemheri karanlýðýnda. Ýçini sarsan sessiz haykýrýþlar, ... bulutlarda patlýyordu birbiri ardýna. alev alev yüzüne düþen her damla buhar olup karýþýyordu acý soluklarýna. yumruk gibi ayak sesleri vuruþuyordu duvarlarla. bir adam yürüyordu baþý yerde, gönlü arzda. bilmeyenler yaðmur yaðýyor diyordu, geçiyordu çocuklar korkuyla, baþlarýný sokuyorlardý yorganlarýnýn altýna. ama bilenler biliyordu, yaþayanlar tanýyordu.
Gökyüzü yine; içinde kopan kýyametleri dindiremeyen, bir yüreði sahiplenmiþ, þimþekler çakýyor, aðlýyor onun yerine, onun yerine gürlüyordu geceyi dahi ürkütürcesine…
.../ Adam gibi adamlara saygýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
T.Türkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.