aþýk et beni kendine yoksa gönlümü tanýyamam varlýðý içimde hep gizil kalýr, gücünü asla anlayamam…
aþýk et beni kendine denizi bilmeyen balýk olmuþ dolaþýyorum etrafta aþýk olmazsam eðer eremem ki dünyanýn sýrrýna
aþýk et beni kendine güneþ görmeyen evlere benziyorum öyle soðuk, öyle karanlýk... gel güneþim ol benim nolur birazcýk içimi ýsýt
aþýk et beni kendine ateþlere at beni, yanayým yanayým olgunlaþayým biraz da sýnýrlarýmý zorlayayým
aþýk et beni kendine her þeyin anlamýna varayým sevginin gücünü, kadrin, kýymetin önemini anlayayým
aþýk et beni kendine hem çocuklaþayým saf ve temiz davranayým hem daha da büyüyeyim sorumluluk alayým…
aþýk et beni kendine gözlerimi kör et ki hislerimin farkýna varayým hissederek yaþayayým.
aþýk et beni kendine heyecanlanayým þapþallaþayým sakarlaþayým bazen gülüp, bazen aðlayayým bir bilip, bir bilmeyeyim yeter ki küt küt atsýn kalbim varlýðýný anlayayýp, ondan güç alayým.
hadi durma aþýk et beni kendine sefasýna da cefasýna da inan ki ben varým.
( Dilek KARSLIOÐLU ) Sosyal Medyada Paylaşın:
karveçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.