Sanki; ufacýk bir damlanýn içindeyim, bütün duymamam gerekenleri duyuyor,görmemem gerekenleri görüyorum ama soluðumda çýkamayan en cýlýz sesi duyuramýyorum. Saplandý bir kere, çýkmýyor içimdeki bitmeyen asi hüzün..
Dünyanýn öbür ucuna da gitsem kurtulmak istesem de ebediyyen gelip en derinden sarsmayý nasýl baþarýyorsun ? yolu kaybetmiþken gelip nasýl buluyor sancýlarýn ?
Bildiðim zaman, kendimi kurtardýðýmda senden eþi benzeri olmayan nehirler gibi bu dünyada yerim neresi bilmeden akacaðým sessizce, kaybolan olsam da kabülümdür en azýndan, kurtulma ihtimali daha yüksektir..
-Gelip ,yaptýðým bütün taþlarý yerle bir ettiðin doðrudur evet ! öyle veya böyle yaþýyorsun yerin mekanýn belirsiz ve evet; olsan da olmasan da,anýmsama/larla inadýna yaþýyoruz..
Ümidim ufacýk zerre kadar olsa da büyütüyorum Bir gün günýþýðýna çýkarmak için Düþen son kýzýl yapraklarý biriktiriyorum Korkmadan, yorulmadan Mevsimsiz, belirsiz baharlara..
Feyza muhurlu
Bir eflatun.. 19 Ekim 2011-14:09 Ýzmir Sosyal Medyada Paylaşın:
Feyza 'muhurlu' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.