Dün gece, yine mengenesinde kalmýþtý yüreðim, Sancýlý ve kor sensizliðin... Sabýr taþý mýyým be... Dolmuþum, Dolmuþum iþte, yine efkarlýyým, yine içerliyim sana… Bilmem bu kaçýncý, devr-i yýl dönümü-ndeyim, Sessizce, elvedasýz gidiþinin. Bilmesen de, çok sonralarý duymuþtum. Hani en vicdansýz ayrýlýklarýn yaþandýðý tren garýnda... Yýðýlýp kaldýðýný, kalkamadýðýný, Biletçiden -birini hayalim için- iki bilet almak istediðini… Sonra, gitar çalan çocuða bizim þarkýmýzý çaldýrdýðýný, Çok sonra öðrendim, seni sevmediðimi sanmaný, Oysa bende ayný ayrýlýðýn müebbetine Mahkumdum senle beraber, Keþke bilebilseydin suskunluðumun,inatçý suskunluðundan hortladýðýný... Bilseydin keþke her gece sessizliðinde ayaz kestiðimi. Dönüp dolaþýp suskun küsmelerinde, Umutlarýmý bir cellatýn dar aðacýna çektiðini… Keþke... Hiç, utanmadan, sýkýlmadan haykýrabilseydik, Bir birimize seni seviyorum diyebilseydik … Oysa hiç bilmedin ki keþkelerim, senden mirastý. Bak, þimdi ümitsiz bir izin peþinde, Aþk ateþi ile yürek kavuran avareyim. Tek servetim, sana gönderemediðim, adressiz, pulsuz, huzursuz mektuplar. hele bir gel, hele bir gel, gör ki ne haldeyim, Sensiz, kimsesiz... Bende bir resmin bile yok, beraber aðlayacaðým. Söyler misin? Düþündün mü hiç attýðýn uçurumlarda ben, Ben nereye tutunacaðým? Kör bir uçurum mu mezarým olacaktý? Ve sen, hangi vicdana sýðdýrdýn, Tek taraflý bozarken ettiðimiz aþk yeminlerini? Artýk bilmelisin… Sen o gün tren garýnda, yalnýz bir ayrýlýðýn deðil, Bir sevdanýn katiline adres verdin, hedef gösterdin. Þimdi sende suçlusun benim kadar. Umutlarýmýn çekildiði bu daraðacýndan, Ve gidiþine yýkýlan, bu enkazdan...
Celal Þahbaz_________yorgunkalem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.