Sessiz Çığlık.

Saat Sen/siz/lik
Gün geceyi vurdu,
Tarih çoktan beni unuttu,
Yüreðimle dertleþiyorum
Seni düþündüðüm Her halimden beli
Düþündüðüm baþka ne var ki
Kafam çorba gibi
Karýþtýkça çoðalýyor Sen/siz/lik
Düþündükçe duygularým kabarýyor
Gökten hüzün yaðýyor sanki
Gözlerim doluyor ellerim titriyor
Ýçimde kýyametler kopuyor
Susmak çare olmuyor ama
Susuyorum
Hayat duruyor sanki

Yüreðimle dertleþiyorum
O seni sevmedi diyorum
Cevap bulamýyorum
Sessiz çýðlýklar kusuyorum geceye
Kendimi avutmaya çalýþýyorum
Yüreðimi kandýramýyorum
Ýçten içe parçalanýyorum
Her parçamda seni yaþýyorum
Ama asla seni sevmiyorum
Kendimi avutuyorum dedim ya
Kan kusuyor yüreðim
Kan/Sen oldum galiba
Acil (sen rh +) Kana ihtiyaç duyuyorum
Kendi kendimle dertleþiyorum dedim ya
Sessiz sonu olmayan bir çýðlýk bende ki
Baðýrmaya çalýþtýkça çoðalýyor dertlerim
Bataklýkta çýrpýndýkça batýyorum sanki
Gözlerim kýzarmýþ umrumda deðil
Ölüyorum galiba umrunda deðil
Ölsem de iyi yani Kurtulurum
Ben ne ölebiliyorum ne de yaþayabiliyorum
ÝkÝ kiþilik yaþayan
Yalnýz bir ölüyüm ben
Yüreðimdeki cesedin zehirledikçe beni
Ben de zehirliyorum kendimi
Ölsem kurtuluþ
Kalsam kahroluþ
Ýçimdeki sen
Ne olur
Az da olsa
Sus

05.03.11
Ahmet ÇALIK
Sosyal Medyada Paylaşın: