Cemresi düþse aþkýn, þu sînemin üstüne Ateþin beni yaksa, çeþm-i þehlâ bakýþlým. Ne de güzel kokarsýn, leylak mý, zambak mýsýn? Itýr mýsýn sen yoksa, çeþm-i þehlâ bakýþlým?
Meleði andýrýrsýn, bütün güzellik tende Leylâ olmak kolay mý, ne ararsan o sende? Elimi eli ile, karþýlaþtýðým anda Yâren olarak sýksa, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Laf olsun diye deðil, göðsünde olsam ilik Açýk, saçýk istemem, kapalý olsun kýlýk Murâda erer miyim, öyle ki ýlýk ýlýk Aþkýn kalbime aksa, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Ýncitirsem ben seni, dizlerimi döverim Taht kurmuþsun gönlüme, o nedenle severim Huyun ayrý olsa da, ben yinede överim Aþkýn komaya soksa, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Fikrin ne ise söyle, sende sýzýlý mýsýn? O yürek denen yerde, kalpte kazýlý mýsýn? Levh-i mahfuzda bile, bana yazýlý mýsýn? Sen benim misin yoksa, çeþm-i þehlâ bakýþlým?
Uzaklardan el gibi, niçin uðrun bakarsýn Nâlân ettin sen beni, çeþm-i þehlâ bakýþlým…
08/11/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.