Devir kör bir bâtýl
Zaman anlamýný yitirmiþ
Paslý zindan
Cahillik sokaklar boyunca kusulan
Kuklalar adým baþý
Tapýlan
Bastýðýn toprak deðil
Bir kýz çocuðu göðsü
Buram buram ihanet kokan
Baba der sarýlýr parmaðýna
Lakin gözler kör
Yürekler saðýr
Düþmüþtün baðrýna çaðýn
Kurþundan daha aðýr
Bükülmüþtü omuzlarýn
Bu yük aðýr mý aðýr
Ses buldu sesin
Yola düþme vakti, biat tamam
Tufandýr günü, geceyi kuþatan
Ebu Leheb’dir yola pusu kuran
Menzil arkadaþý
Ardýndan odun taþýyýp duran
Leþ toplayýcýlar döküldü yola
Kuruluverdi dar aðaçlarý
Körelen vicdanlarýn meydanlarýnda
Ve yayýldý ýþýk
Bedevi ruhlarýn karanlýklarýna.
Bir yetim elinde bir avuç muþtu
Serpti durdu gecenin sessizliðinde
Yeþerip boy verdi
Ýman dolu göðüslerle
Bu dava yükseldi omuzlarda
Boy verdi Medine’nin sokaklarýnda
Nihayet geldi beklenen gün
Gelince ilahi emir
Kuklalar devrildi bir bir
Serildi yere asýrlarca süren
Cahiliye denilen o köhne devir..