Hz. Âdem’e secde eden melekler
Soracak hakkýný iblisten
Firdevs’te bir gün alacak yine kolunun altýna,
Kaburgasýndan doðan Havva’yý
Kabile soracak nasýlsa topraðý kýrmýzýya bulayan Habil, hesabýný
Alacak verecek ne varsa ödenecek tek celsede
Yüreðine düþen bütün yalanlar
O gün gömülecek tarihe…
Hz. Sit soracak hakkýný Kabilin azgýnlaþan torunlarýndan,
Uymadýklarý emrin
Matematiðe bölüp, kimyada çözümleyecek,
Simya ile takacak boynuna yalanlarýný beþi bir yerde
Haber verecek Hz. Muhammed (s.a.v)’in geleceðini
Nurunu taþýyacak ömrü boyunca
Ve soracak sana nurundan uzak tuttuðun gözlerin hesabýný.
Hz. Nuh soracak hakkýný yetmiþ iki dilde,
Çaðýrdýðý insanlara gelmedikleri hak dini
Yazdýðý kalemin ve diktiði iðnenin hakkýný isteyecek
Yazarlardan, terzilerden…
Senin yalanlarýnla örttüðün,
Koca dünyanýn bulutlarýna emir verecek kaldýracak üstümüzden
Aðaç yapraklarýna astýðým bilmemiþliklerimi sayacak.
Ve sunacak mahþerde önümüze inanmadýklarýmýzý…
Hz. Nuh’un gemisinde taþýdýðý son insan ýrký olacaðýz
Bir sabah ya Cudi eteklerinde belki Aðrý Daðýnda açacaðýz gözlerimizi
Daðlarýn heybetiyle saracaðým ýslak yüreðini
Biraz nemlenmiþ olacak bulutlar
Hüzünlü gözyaþý gibi sýzacak dað eteklerinde,
Aþkýn kokularýna tenin
Soyumuz saracak dünyayý rahmi Anadolu’dan…
Hz. Hud yerle bir olmuþ dünyanýn ilk nesillerine seslenecek
“Allah’a itaat edin sizin ondan baþka ilahýnýz yok”
Ad kavmi gibi sýrtýmýzý döneceðiz
Kendimize bir dünya çizip inanacaðýz
Önce aþk doðuracaðýz iç cebimizden
Sonra birkaç dünya daha kuracaðýz putlarýmýzdan
Lanetlenmiþ Ad yaþayacak omuzlarýmýzda
Hz. Salih Semut kavmini kurtaramadý sapkýnlýktan
Kurtaramadýk sapmýþ bedenlerimizi birbirinden
Allah kýsýr analar verdi Semud’un lanetinden
Doðuramadýk Salih bebekler
Meyvesiz aðaçlar
Sütsüz memeler, kýtlýk geceler.
Ýnanmamýþ kýrmýzý suratlar, siyaha bürünen
Ve Sayha verdi onlara
Kuru ot bedenler…
Soracak “kýsa çöp uzundan”
Girdiði þehirleri alt üst eden Ýskender görecek
Ona benzetilmenin derin azabýný
Ve aklýselim olacak inanmamýþlar
Adý Allah’ýn salih kullarý arasýnda geçenlerden olmayacaðýz
Ýnanmýþlar zümresinde bulunmayacak ruhlarýmýz
Bilmeyeceðiz asla teslimiyetin gerçek halini
Hz. Ýbrahim’in atýldýðý ateþ, gül bahçesi açacak yüreðimde
Odunlarýndan kutsal balýklar doðacak þehirlerimde
Dilimde dua hep seni söyleyecek
Sensizliðin adýný Babil koyacaðým
Parçalanmýþ putlar bulacaksýn yüreðimin dehlizlerinde
Nemrut doðacak alabildiðine kararmýþ yüreðimde
Atýldýðým ateþte bir kül olacaksýn
Hz. Ýsmail; Allahýn kurbaný, annesinin gözbebeði
Zemzem suyunun temizlediði evlat
Hz. Ýbrahim’in bebeði, karýsýndan ilk ayrýlan erkeklerden
Kadýnýn þükürsüzlüðüne uzanan yolun ilk dönemeci
Git kadýn ailenin yanýna git inançlarým bunu emretmekte.
Seni benden eden dinin içinde, tüm benliðim gezinmekte.
Hz. Musa asasýný çarpacak üç kere yere
Fýþkýracak içimde çaðlayan denizler
Bir firavun secdeye varacak
Gözyaþlarýmý ikiye bölmüþ Peygamber arkasýndan
Boðacak bir damla akýttýðým yaþ ordusunu Firavunun
Tüm inanmamýþlar mezarlýðýnda ibret olacaksýn iki büklüm
Geçtiðin yer Kýzýldeniz kalacak
Ortasýndan ikiye ayrýlmýþ bir adam bulacaksýn.
Hz. Yusuf düþecek kuyularýma nur yüzüyle
Hesabýný soracak dünyada kardeþlerine
Bir Züleyha ýsýtacak zemherimi
Ellerini parçalayan kadýnlar
Günahýn göbeðinde seni tanýyacaklar
Ve sen düþeceksin karanlýk kuyularýma
Rüyalarýnda hep bana çýkýp,
Yusuf’ta yorumlatacaksýn bensizliði.
Adýn anýlmayacak küçük dünyamda…
Hz. Eyyub yüreðinde çýkan yaralarý saracak
Dilinde ki yalanlarýysa sarmak nasip olmayacak kimseye
Güvendiðin dünya yýkýlýnca baþýna
Ýçine bir vuslat düþecek
Hak aþkýna teslim ederken ruhumu
Ardýmda bensizliðe sabreden bir kadýn býrakacaðým
Ve sen gözlerinde bir suret
Bekleyeceksin.
Hz. Ýsa’nýn kanlý bilekleri soracak hesabýný
Soracak kan çanaðý gözlerim çarmýða gerilmiþ bedenimi
Ve çanak tutacak münafýk bir havari ömrüme
Ölüme susamýþ bedenim parmak uçlarýmdan çýkacak
Sýcak gözlerle bakacak Azrail,
Gözlerimi dikeceðim alev topu gözlerine.
Ve kâinat düþecek yetim haneme;
Hz. Muhammed (s.a.v)
Öksüz ellerime bir gül dokunacak
Yýldýzlar semadan düþerken Mekke’ye
Kisra Sarayý yerinden oynayacak
Ve içimde bütün aþklar son bulacak
Bir tek aþk seninki Efendim.
O nur saçan ellerinden tutup
O gül kokan tenine yüzüm sürseydim
O Peygamber mühründen bende öpseydim.
Efendim Âdem’in sýnavý gibi
Havva’dýr nefsimde dolaþan hata
Hira’da sýkarken Seni Cebrail
“Ýnsana bilmediðini öðreten Rabbin adýyla”
“Oku” Efendim.
Korkuyla dönerken garip hanene
Bastýðýn toprakta bir iz dursaydým
Ve Sen üþürken üstüne atýlan yorgan olsaydým
Sýmsýký sarsaydým, ayaklarýndan öpe, koklaya
Aðaçlar bile önünde eðilirken
Ay o mübarek iþaretinle ikiye bölünürken
Taþlar, daðlar koþarak Sana gelirken
Ben de bir toz yýðýnýnda Sana varsaydým.
Soracak Bilal-i Habeþ hesabýný
Ümeyye bin Haleften
Ve aslan Hamza düþecek Uhud’da,
Þehitlerin babasý
Soracak Hamza hesabýný Hind’den
Soracak Vahþi içindeki cehennem ateþinden
Sen çýkarken miraçta hak huzuruna
Sidret-ül Müntehada titrerken tüm alem
Titrerim bende günahlarýmdan
Þefaatinden bana da bir parça versen
Ersem bende hak huzuruna
Ebubekir gibi Sýddýk dostlarýn vardý
Yataðýnda uzanan Ali olsaydým
Efendim Zeyd bin Harise kadar yakýnýnda
Ama evlatlýðýn deðil,
Bir ömür kölen kalsaydým
Hicretinde bende çýkrýðýný taþýyýp
Feracenden tutunan kul gibi
Medine’de gözlerimi baðlayýp bekleseydim yolunu
Tek rekât ardýnda namaz kýlmak için verirdim son nefesimi.
Mekke’de ayaklarýnýn dibini öperken putlar
Parçalasaydým dünyalýklarýmý
Veda haccýnda süzülürken gözünden yaþlar
Hýçkýrýkla boðulurken görseydiler beni
Sen Azrail’i beklerken yataðýnda
Altmýþ üç yaþýnda
Ben en genç ömrümü verseydim uðruna
“Ümmeti ümmeti” diye aðlarken Sen
Efendim diye sabahlasam bende
Seccademde gözyaþlarýn
Ve boyumdan büyük günahýmla!
Benim;
“Günahýmdan büyük Rabbim var Efendim”.
Þefaatini umduðum Peygamberim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.