Adam gibi adamdý… Böyle derdi kendine Ve söz ettirmezdi devasa kiþiliðine… Onu sadece kendi ezebilirdi Ve ezdi de böcek gibi… Þimdilerde Daha ne kadar küçülebilirim diye Dolaþýp durmakta… Sözün gücünün kutsallýðýna alet ettiði duygularýný Saklayýp etek altlarýna, Bakmadan ardýna Yürü ya kul, deyip Kuru gözyaþlarýnýn inleyiþine aldýrmadan Mürekkebin satýrlardaki geziþini alkýþlatmakta… Yaz ey kalem! Yaz da kandýr bizleri Ki… Kanalým sanýlsýn aþkýn sahtesine… Yaz da anlat, Kapý ardýnda aðlayan kadýný, Çaresizliðin doruk noktasýný… Anlat ki görsün körlüðümüz Adamlýðýn adresini.
7.11.2011 Serap DEMÝRTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.