sus be meyhaneci
sus
ben de biliyorum
tenimin seðirmesinde
tenimin kýrýþmasýnda gördüðün gibi
güllerin de solduðunu
ben bu yüzden acý çekiyorum zaten
yirmi beþindeki yüreðim
onaltý yaþýndaki sevgiliye
yaþlý bedenimi bu yüzden kurban ediyor
platonik aþklarýn
acý çekmekten baþka bir iþe yaramadýðýný
ben de biliyorum
ama
sus
söyleme bunu
platonik aþklarýn ayýp olduðunu
sakýn söyleme bana
söyleme ki
þu yaþlý bedenim
mevsimleri
gülbahar sansýn...
beni anlayamazsýn sen meyhaneci
bu yürek
bu aþka totem gibi tapýnmazsa yaþamaz
dünyam kararýr
dünya baþýma yýkýlýr
dünya bana küser
dünya ayaklarýmý yüzünden keser
toprak kabul etmez
gökyüzü
denizler
ýrmaklar kabul etmez
kabul etse de
kurtçuklar, yýlanlar
mezarýmda yemeyi kabul etmez
sorgu melekleri sorgulamayý kabul etmez
ruhuma el fatiha okumaz kimse
okusalar da Allah kabul etmez
býrak yaþasýn bu yürek bu aþký
gülbahar mevsiminde
oyunbozanlýk etme
sus meyhaneci
sus!...