Dönme dolaplarýmýz vardý Çýðlýklarýmýza arkadaþlýk eden Çarpýþan otolarýmýz yoksa da Çarpýþan kahkahalarýmýz vardý bizim...
Toz toprak içinde eve döndüðümüzde Sevgiyle bakan teyzelerimiz Halalarýmýz vardý Bahçe kapýsýnda karþýlayan...
Komþularýmýz vardý Kapýlarýný çalmamýzý bekleyen Çocuksu hallerimizi gözleyen Yaþlýlarýmýz vardý bir zamanlar Kafesli pencere ardýnda Kýrýþ buruþ yüzlerinden ýþýklar saçarak...
Þimdi tatiller var Zillerine basmaya korktuðumuz kapýlar Kilit üzerine kilit vurulmuþ Yine mi geldi bunlar diyen Aralýktan asýk yüzlerini görmekten korktuðumuz Ýnsanlar...
Mendillerimi kaybettim bir kabusun orta yerine Elime bir paket kaðýt tutuþturdular mendil niyetine Ýsyan makamýnda gözyaþlarýmý toplamam için...
Sokaklar korku dolu Dükkanlar kamera... Köþedeki bakkal bizim bakkalýmýz deðil artýk Marketler sarmýþ dört bir yaný...
Sancý dolu yüreklerimiz Ýsyanlarýmýz Hasretlerimiz Ýhanetler kaldý geriye...
Ýnsanlýðýmýzý kaybettik birdenbire Küskünlüklerin indiði sis bulutlarý arasýnda Kör oldu gözlerimiz. Yoksa... Yoksa biz insan deðil miyiz? ? ?
Çocukluðumun bayramlarýný istiyorum Kaybettim Gören var mý? ? ?
BAYRAMINIZ GÜZELLÝKLERE VESÝLE OLSUN...
Eylül GÖKDEMÝR... 19.ARALIK.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
EylülGökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.