Hani insan hiç nedensiz sever ya... Gülersin,insan bir bakýþta sevebilir mi? Olmaz ya dersin. Ama oluverir iþte. Vurulursun...
O kara gözlere.Hapis olursun birden. Ateþ sarar tüm bedenini, kor ateþlere düþmüþ.Ateþ bacayý sarmýþ derler ya. Desinler ne çýkar.Önce gözlerde bir bakýþ bir hayal olursun. Ama karþýdaki gözler asla sana senin baktýðýn gibi bakmaz ya...Sevdaiðn kadar sevilmezsin...
Ýþte o zaman biter gidersin. Bilirsin çünkü o gözler baþkasýna aittir aslýnda.Ya da öle düþünmek iþine gelir. Sen sadece hayal eder kalýsýn... Cesur mu deðilsin bilmem ki...
Korkak desem korkak deðilsin. Dünyayý yakarsýn aslýnda Neron misali... Ahh yüzü benli öðretmenim. Sadece bak gözlerime hissedeceksin karþýnda parlayýþýný.
Nereden bileceksin... Her gece fotoðrafýna bakýp sana sarýlýp uyuduðumu. Virane kalbimin ben sen sen ben deyip attýðýný... Son nefesimi o boncuk gözlerine bakýp vermek istediði mi. Bilmezsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
huseyince Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.