Güneþ doðdu perdesiz pencereme Kamaþtýrdý kararmýþ yorgun gözlerimi Açamadým gözlerimi birden göremedim Yeni bir sabahýn sevincini, Neden üzgünsün diye sordular bana , Annemi aradým sarýlayým diye Evet diyorki þair sol yaným acýyor Bu sorularýn bana sorulduðu anda Acýyor sol yaným sol yaným acýyor. Babam diye büyütmüþ beni. Babam da yok benim babam Sordum birgün babama,annemi anlat diye Anlatamadý,damaðý kurudu yutkundu . Acý bir tebessümle bektý gözlerime .anlatamazdý , Tanýmýyorduki annemi
Sen küçükken annen ölmüþ diyordu yine, Sana bakacak birini bulamayýnca Bende yalnýzdým . Seni büyütmeye karar verdim ,diyordu. Ama çok anlatamazdý,gözleri dolardý. Her zaman ayný þeyi söylüyordu babam. Bilmiyorduki anlatsýn bana , Ama yinede bilmek istiyordum, duymak istiyordum , Annemin olduðunu , Annesizliðin ne kadar zor olduðunu ço iyi biliyordum. Biliyordum benimde bir annem vardý elbette Yarýn günlerden cuma idi.
Güneþ doðdu perdesiz pencereme, Gözlerimi açtým heyecanlýydým. Anneme gidecektim biliyormusun. Koþarak gittim mahalle mezarlðýna, Ýsimsiz bir mezar taþý vardý yanaþtým. Ýçim ýsýndý birden gözlerim doldu. Solyanýmdaký acým biraz hafýfledi sanki, Yada,yada ben öyle zannediyordum. Burda yatan benim annem diyordum, Döktüm içimi ona , Babamý sordum isimsiz mezar taþýna Bana anlatýr gibiydi rahatlýyordum . Konuþtukça annemle açýlýyordum Mutluydum .
Annemin koynunda gibiydim. Dertlerimi anlatmýþ rahatlamýþtým, Artýk mutluluðumu da anlatmak istiyordum . Anne , biliyormusun bir kýz seviyorum , Adýmý ,adýný ben koydum ela gözlü Çok seviyorum onu dedim. Sanki bana güldü gülümsedi. Onuda getireceðim yanýna tanýþsýn diye, Sanki birses annen seni duyuyor diyordu. Anlattýkça rahatlýyordum,
Mutluydum . Annemle vedalaþýp ayrýldým,ama çok mutluydum Biriken acýlarýmý býrakmýþtým sanki orda Mahallede bir ebe vardý . Doksan yaþýndaydý, Yaþlanmýþ ama aklý yerindeydi Hep doðum yaptýrýr derlerdi onun için Ýçimde hep sormak gelirdi ona , Belki annemi tanýr diye. Mutluydum kendimi çok iyi hissediyordum bugün. Ebe ananýn kapýsýn önünden geçiyordum , Ýçimden bir his ’’sorsana anneni ona ’’diyordu Kapý aralýklýydý. Ýtince kapý açýldý. Oturmuþtu eskimiþ divanýn üstüne , Elinde tesbihi vardý tesbih çekiyordu sað eliyle Kafasýný kaldýrdý. Yüzü gülüyordu,çok tatlý biriydi Kaným ýsndý birden ona Hal hatýr sordum elini öptüm, Kimin oðlusun dedi bana aniden Ne diyeceðimi bilmiyordum tanýmýyordumki annemi Anlatayým ebe anaya bende ona soracaktým, Daha önceden anlatmýþlardý bana Çok güzel bir kadýn olduðunu Sýrma saçlý kalem kaþlý selvi boylu Anlattým ona bunlarý gamzeliymiþ yanaðýnýn saðýnda bir ben varmýþ Bir nohut büyüklüðünde,ama annem çokgüzelmiþ bee. Bana bakýp bakýp gülümsedi. Sen sen evet sen osun ,o çocuksun dedi Ýçim kabardý heyecanlandým ayaða kalkmak istedim.
Ebe ana dediki,, Ayþegülün oðlusun sen evet Onun oðlusun annene de çok benziyorsun Sordum ona ne zaman öldü diye Bana bakýp içini çekti of dedi Of of dedi bak oðlum dedi Annen çok çekti çook çekti Kimsesi yoktu senin gibi Kadersizdi, Yalnýzdý ve yalnýz öldü. Hani varya mezarlýkta isimsiz bir mezar , Ýþte o dedi... Aman allahým, Ben annemin mezarýna gidiyormuþum . Sana þükürler olsun allahým,çok mutlu olmuþtum ama Bi okadarda hüzünlüydüm. Artýk annemin , Adýnýda biliyordum mezarýnýda. Yeniden sevmiþtim sevinmiþtim Mutluydum . Sol yaným artýk az acýyordu Hissetmiyordum bile.
Güneþ doðdu yine perdesiz odama Ama hiç sönmeyecek gibi doðdu. Seni çok seviyorum annem, hemde çokk.
HANÝFÝ ELÇÝ 1977 (22/09/2007)
Sosyal Medyada Paylaşın:
reis44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.