Elinde kardesimin bebeği (BEN BURDAYIM)
reis44
Elinde kardesimin bebeği (BEN BURDAYIM)
bir garip filistinli
Ben Buradayým.
Çocuklar balonlarýnýzý verin bana! Ne kadar çok balonum olursa o kadar iyi.
Ne yana baksam önümde uzanan bu soðuk gri betonu görüyorum.
Var gücümle zýplýyorum, yine de asamýyorum.
Ötesini hiç görmedim, ardýnda ne var bilmiyorum.
Kardesimin gece çýkan atesini düsürmek için gereken ilaçlar oradaymýs.
Annem söyledi. Karar verdim, balon toplayacaðým her gün.
Sonra da bunlarý duvarýn içine hapsedilen Filistinli çocuklarýne llerinetutusturacaðým. Balonlarla hep birlikte yükselip duvarýn ötesine geçeceðiz. Okulumuz duvarýn ardýnda kaldý. Öðretmenlerimiz, parklarýmýz.
Babamýn isi de oradaydý. Üç haftadan beri artýk babam da…Askerler bir aksam gelip babamla beraber arkadaslarýmýn aðabeylerini alýp duvarýn öte yanýna götürdüler. Balonlarýmýzla onlarýn yanýna varabiliriz belki.
Yürümek yetmez burada, adýmlarýmýz check-pointlerin önünde tutuklanýr.
Yürürken ilk check-pointte asker, namlusunu burnuma doðrultuyor.
Hiç korkmuyorum ben. Kardesimin gözleri korkudan kocaman açýlýyor.
Sýmsýký tutuyorum elini. Askerin gözünün içine bakýyorum.
Sonra geri dönüyoruz. Sizin oralarda da check –point var mý?
Sizi de durdurur mu askerler?
Arkadasýmýn aðabeyi okumak için uzaklara gitmis o doðduðunda.
Hiç gel(e)memis sonra.
Telefon açýyormus bazen. Ben de vardým bir keresinde, annesi aðladý telefonda konusurken.
Niye aðladý ki dedim anneme, özlemis dedi. Babam aklýma geldi birden.
O geceden sonra üç hafta geçti. Özledim babamý.
Ekmeðimiz bitmis, bir de annemin ilaçlarý. Komsudan un istedi annem.
Abim evde, is yok burada. Portakal satardý abim.
Tanklar ezdi bahçemizi babamý almaya geldiklerinde.
Sebzeleri de, buðdaylarý da.
Sýðýnaktayýz yine, kardesim dýsarý çýkmak istiyor.
Oyuncak bebeði kalmýs yukarýda. Aðlýyor sürekli.
Annem sarýlýyor bize gözleri nemli.
“Baban yenisini alýr” diyor, bir yandan da saçlarýnýöpüyor.
Bu kez yutkunuyor kardesim. Babamý özledim ben diyerek baslýyor yine aðlamaya.
Babamý versinler bebeðimi alsýn götürsün askerler.
Gece bu kez daha bir kararmýs sanki.
Annemin elleri ile doðum günüm için bembeyaz çiçeklerle islediði yastýðým bile kapkara.
Uyuyor muyum, gözlerim açýk mý bilemiyorum.
Tek bir sey var, koyu karanlýk. Sonra acýktýðýmý hatýrlýyorum.
Dudaklarýmý sýmsýký kapatýp susuyorum. Ben sorarsam kardesim aðlar.
O daha bes yasýnda, ben büyüdüm, dokuz yasýna girdim.
Beklemeyi bilirim, büyüdüm çünkü.Bir gürültü duyup birbirimize sarýlýyoruz. Sarsýlýyoruz sonra. Gittikçe artýyor sarsýntý. Motor sesleri kulaklarýmý acýtýyor.
Bir seyler kýrýlýp dökülüyor. Kardesim korkmus aðlýyor yine.
Abim dislerini gýcýrdatýyor, öfkeli.
Annem eli ile aðzýný kapatýp aðabeyimle bize sarýlýyor. Ardýndan mýrýldanýyor, biliyorum dua ediyor.
Hepimizin dilinde ayný dua : “Allah’ým sen bize yetersin”
Gözüm kamasýyor birden, ýsýk diye baðýrýyorum. Rüya mý? Sýðýnak karanlýktý.
Aðzýmda toz tadý var. Nefes alamýyorum.
Rüya mýydý? Sesler vardý sarsýntýlar. Bir aðlama sesi geliyor kulaðýma.
Tanýyorum, arkadasýmýn annesi bu. “Çok sükür hayattasýnýz” derken sarýlýyor bize.
Elinde kardesimin bebeði. Kolu kopmus. Kardesim uzanýp alýyor bebeði, kucaklarken kolunu ovalýyor.
Arkada birini görüyorum. Gözlerimi ovalýyorum, bir daha, bir daha.
Babam bu !
Kardesimle kosup sarýlýyoruz. Babam eðiliyor bize , yüzü bir garip, sismis.
Anneme yürürken ayaðý aksýyor.
Etrafa bakýyorum. Gece tanklar girmis evimize.
Bahçemizden sonra evimizi de ezmisler.
Rüya sandýðým, bu seslermis… Babam konusurken sesi çok az çýkýyor.
Öksürüyor devamlý.
Elindeki posette ekmek var.
Duvarýn öbür yanýndan getirmis. Check-pointte almamýslar mý elinden?
Babam saklamýs onu. Isýrýyorum, yumusacýk.
Dua ediyorum sonra:
-“Allah’ým beni büyüt bu lokmayla. Hesap sorayým bu duvardan.
Hesap sorayým checkpointteki
askerlerden. Evimizi yýkan tanklardan hesap sorayým.”
“Ve O Gün henüz mahser olmasýn”
Yeryüzü Doktorlarý Gönüllüsü
ÞEHÝT FÝLÝSTÝNLÝLERÝN ANISINA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.