-erhan tuncer’e-
boþ ver dedi kimse yakýn olamadý o kadar
hangi atmýþ öyle eþkin koþar durmadan akrebe doðru yelkovaný geçip geçip
çeyrek saat baþý sigara ve yaðmura teslim peronlar
her düþüncenin baþý ’acaba’ o doðu garajýnda
oturduðum kirli sýrada godot nun otobüsünü beklerken
en son hangi aynada býraktýysam yüzümün derisini
ondan bir önceki aynada kaldý gözümün ýþýðý
suratsýzca bir boþluk gözlerime bakýyor þimdi
anýlar dolusu vefasýzlýk
tespihler dolusu oltutaþýndan sabýrsýzlýk
çeyrek saat baþý durmadý yaðmur
bir sigara daha..
sonra binlerce kilometre taþý uzaklarda istanbulda bir adam
baka baka gidiyor kaldýrýmdan bir film þeridinin üstüne
adým adým heyecan an be an yok mu lan daha hayat!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.