conferocita
ASİ TAYFA
conferocita

ASİ TAYFA


geceye bir mahmuz
bir sürgün ufuklara
kafamın içinde yanan bir ateş
tenim tutuşuyor karanlıkta
bir öfke
hevese bir sükse
sonsuz bir tren gibi geçiyorsun içimden
her penceresinde yorgun güz ağaçları
damda usulca bira koktu
yine yoktun yanımda

beni katlet
böyle intihar etmek istiyorum
hep ilk damlaydın fırtınalarda
ve son
içime bir nokta koyarcasına
arkanda bıraktığın
gözü kanlı hayaletin
ben
yelken direğine asılmış asi tayfa






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.