geceye bir mahmuz bir sürgün ufuklara kafamın içinde yanan bir ateş tenim tutuşuyor karanlıkta bir öfke hevese bir sükse sonsuz bir tren gibi geçiyorsun içimden her penceresinde yorgun güz ağaçları damda usulca bira koktu yine yoktun yanımda
beni katlet böyle intihar etmek istiyorum hep ilk damlaydın fırtınalarda ve son içime bir nokta koyarcasına arkanda bıraktığın gözü kanlı hayaletin ben yelken direğine asılmış asi tayfa
Sosyal Medyada Paylaşın:
conferocita Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.