DAĞLARIN EFESİ'NE

Korkunun kol gezdiði karlý daðlarýn gecelerinde,
Sen,þafaðý bekleyen korkusuz bir kahramandýn.
Gözlerinden çakan þimþeðin parýltýsý;
Güneþ olurdu,
Bitmek bilmeyen gecelerin sabahlarýna....

Hain düþman kurmuþ tuzaðýný,sinsice,acýmasýz...
Açmadý mor sümbülleri daðlarýn;
Ölüm sessizliðinin gölgesinde.
Kurudu nice aþýklara su veren pýnarlarý;
Irmaklarýnýn gümüþ rengi sularý;
Gayri çaðlamadý,ne baharda ne de yazda;
Tutsak kaldýðý ihanetin koynunda...

Sen daðlara hükmederken;
Bir destaný yaþadýn yýldýzlarýn ýþýðýnda...
Bir yandan’ne güneþler battý’
Yüreklerinde vatan sevgisi,
Baþkumandanlarýndan aldýklarý ölüm emri...
Ve yaradanýna kavuþma tutkusu...!

Her batan güneþ yeniden doðdu;
Ordulaþtý Daðlarýn Efesi’nin ruhunda...
Ben Göktürk’üm,
Ben Oðuz’um
Ben Mustafa Kemal’im,
Diye haykýrmak için bütün dünyaya.

Sen,Mor Daðlarýn Efe’si;
Yalçýn kayalýklarýn korku bilmez boz kartalý;
Mustafa Kemal’in Samsun’a çýkan kararlý iradesi.
Biz Ýzmir’de Hasan Tahsin,
Vatan sathýnda Kuvay-ý Milliye,
Tan vaktinde,Kocatepe’den þahlanan milli ruh;
Çiðiltepe’de Albay Reþat;
Menemen’de kubilay’ýz...
Adým adým yaklaþmakta olan karanlýðýn karþýsýnda...!

Belki unutanlar vardýr yaþanmýþ ihanetleri...
Ama unutmaz tarih.
Çanakkale ruhunun yazdýrdýðý;
Türk’ün Þanlý Kurtuluþ Savaþý Destanýný.
Baþkalarý unutmak istese de
Tarih unutmaz....

Bayram Ali Bayram








Sosyal Medyada Paylaşın: