Hanifi KARA
GÖZLERİN
Hanifi KARA

GÖZLERİN


Elimde değil ki, kendine doğru
Çektikçe çekiyor, gökçe gözlerin.
Sekiz şiddetinde, bir deprem gibi
Sarsıyor, yıkıyor, gökçe gözlerin.

Pazarda satılmaz, aşkın ürünü
Çoban olup güdem, gönül sürünü
Beni del eyleyen, aşkın korunu
Mangalla döküyor, gökçe gözlerin.

Seven sevdiğinden, kalır mı ayrı?
Başına gelmeden, ölümle sayrı
Her ne var gönülde, sevdâdan gayrı
Hepsini söküyor, gökçe gözlerin.

Derdinle dertlensem, çeksem de çile
Kırar mıyım seni, hiç bile bile?
Göz göze gelince, tebessüm ile
Bir başka bakıyor, gökçe gözlerin.

Sel oldun dört yandan, sardın Kara’yı
Yorum, yorum, yordun, yordun Kara’yı
Daha ilk bakışta, vurdun Kara’yı
Yaktıkça yakıyor, gökçe gözlerin...

Hanifi KARA



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.