""""SEVMEK""""

SEVMEK

Ve bir "kutu" ben içinde ölürüm,
Sevgilim incelmiþ yürek,
Zamane benliðim körelmiþ,
Gondollarda bir Venedikli sersefil, hor görülmüþ gerçek.
Upuzun bir yol, hýzýnda ben hapsolurum zamana,
Ve gözlerim inmiþ kuytuma, çek perdeleri gözüm kamaþýr aydýnlýðýnda,
Bu bir "intihar" ben iç denizimde Med ve Cezire köle olurum.
Mor bir duvar ve cenk edilen gençlik,
Semazen eteklerim kirli
Sema Zen ve yitirilen eþsiz varlýðým,
Daracýk bir konutta ezildi dulluðum,
Enginleþen bir durak,
Ýstop etmiþ ensiz firaklar.
’Kör/ebe oynayan çocukluðum,
Görmez olmuþ sevgiyi.
Sevdanýn gözleri bin beþ yüz düðümlü.
...
Kayalýklarda bir nur, çarpar karnýma.
Ben karanlýðýmý kusarým.
Biraz yakýn, biraz uzak ’tut elimi ’ ben bu tercihle yanarým.
Beni sabahýn uðultusuyla tek býrakma güneþ!
Kapatma sýcak gülüþünü, içime elem oyma,
Boyasý akmýþ cesaretimin
Gelip de kalbime matem býrakma!
Býrakma tasalanmýþ hanemi.
...
Çemberimde söz sanatým aðlar,
Að/lar baþtan ayaða kemiklerimi sýkar,
Sýmsýký olmuþta göðüs kafesim susar,
Sus/ar da menkýbe, içtihatim kan/ar.
Gül yüzlüm, merhametsiz olma...
...
Ve ben kuleler inþa ederim kalbime,
Þam ticaret merkezi, kervan olmuþ suretim.
Yansýmanda zayi biricik meltemim,
Susuz bir yaz, yazý/mda hörgüçlü kuraklýk,
Takatim kalmadý ,
Git de ektiðim manolyalarý sev,
Sevmeyi öðretemedik
Her zerren bir ev...

KEFaret