İçimde ölen kadınlar teranesi

geceden arta kalan
gülüþüne sürdüm yüzümü
uyumazlýðým bu yüzden
sabaha umursamaz bakýþým
uyuþmazlýðým hayatla belki de
iki kere ikiye nefretim

farkýnda deðilmiþim
henüz doðmadan da ölüyor insan
gönül baðýmý koparan
akbabalarýn çýðlýðýna bakýp
güldürükçü yazmýþým
alnýmýn ortasýnda bir þaki

kaldý mý ki etrafýmýzda uykulu
oysa seninle aðlamak
son bir defa güneþi gören
gözler için bile dildir
kül olur kararan odlar
eyvahlarým dahi dönüp gelse

uykular yalnýz sabahlara kuz
simitçi sen de gel kapýmýza
pencereleri býrak þimdi
dümdüz bir adam ve kadýn için
bize huzurlu bir hayat býrak
belki ölüm çok yakýn fýrsat olmaz

sevdamdýr diyen nefesim
incinmiþ dualarýna takýlýr kaskatý
sözünü unutmuþum ama nasýl
kirpiklerini hatýrlarým bak
gözlerinden geçtiðim sýð dereler
boðulmuþtur bilmezsin

inceden söyledim topraða
gel ki nail olsunlar dedi yüzüme
latife etmiþler zehri içirenin özrüne
diyorlar ki ölüden çýkar mý nefes
vurun sazlara ey cümle alem
aþk için makamý tutturmak yeter





Sosyal Medyada Paylaşın: