Mecburiyet
Mahkûm edildi, olmadý sürgüne uðradý umutlar.
Ve biz bisikletli postacýlarý bekledik , "güvercinler" yerine,
Bazen kasýmpatý ektik, kobra soðaný budadýk
Ve unuttuk kaderi hezimete uðratamadýðýmýzý,
Bazen Sen dedik, bazen siz dedik,
En samimi duygularýmýzý azat ederken, resmiyeti köle bildik,
Camekândan baktýðýmýz tavuklara acýrken, döner sipariþ ettik evimize.
Ýþte biz "hayatýmýza çeliþkilerle baþladýk",
Sonra ekmek kokusu geldi, biz açlýðý Afrika’nýn göbeðinde gördük.
Göbekli adamlarý eleþtirdik, ama ne yaptýysak incelemedik.
...
Ve sýnýfta kalanlar oldu, eþit aðýrlýk kararsýzlarýndýr.
Pin kodumuzu unuttuk bazen, dört ve beþ arasýnda kaldýk...
Bankacý kesildik severken,
Borç ver, borçlu kal,
Giriþte çýkýþta faizliydi kalbe,
Biz tefeci olduk sonunda, ne yaptýysak kendimizi affettiremedik.
Ýþte biz hayatýmýza çeliþkilerle baþladýk,
Mecbur muyduk doktor ya da hemþire olmaya?
Biz hayattayken mezun olamadýk, kaldýk tam ortada.
Ve tomruk, mobilya olmak zorunda mýydý?
Kasvet dolu duvarlarda nefesimiz çaresiz.
Ölecek gibiyim ben bu kararsýzlýkla.
Mecbur muyum ben çeliþki kabrinde kul olmaya?
...
KEFaret
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.