Ýçimdeki bu sýcacýk duyguyu sen mi býraktýn? Hep gülümsetecek mi beni böyle senin adýn? Mutluluðu yazamam ben sevgilim, Mavi kalemlerim kayýp. Siyahlarla karanlýklarý yazmaya alýþmýþ elim, Umudu yok sayýp.
Ama... Seni yazmak, sana yazmak, Seninle uyuyup, gülüþünle uyanmak... Korkularýmý bir kenara býrakabilsem; Öyle kolay olacak ki, Sana aþk deyip; Her söze adýnla baþlamak.
Ben çok yorgunum sevgilim. Elimden tutarsan, Ýyileþir yaralarým. Elimden tutarsan, Turuncu mavi bir gökyüzü olur hayatým. Sen tutarsan eðer elimden, Yürüyecek cesaretim olur belki, adým adým.
Yeter ki böyle yanýmda kal. Ýçinden çýkmaya cesaret edemediðim karanlýklardan Uzaklaþtýrdýn beni. Maviyi gördüm yine. Seninle birlikte gülümsüyorum, her yeni güne. Yanýmda kal sevgilim, hiç gitme.
_Nurbanu_ Sosyal Medyada Paylaşın:
maviii- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.