Düþünürüm; Ýlk kar düþmeden, Senin zarif bedenin ve düþlerin Þu yoksul soframa yol alacaklar... Yollar ki tozludur, Gökyüzü kendi hudutlarýný çiðner Ve yutar korkunç aðzýyla Topraðýn Tozlu nefesini..
O vakit Ben sana diyeceðim ki: - Kafamdaki saçlar Dökülmüþ, Görmez olmuþ iki gözüm Görmez olmuþum seni iki gözüm Ki yinede sever misin? Kucaklar mýsýn söðüt altýnda Ýki kolsuz gövdeme aldýrmadan Sarýlýp koklar mýsýn sevdiðim? Yâda okþar mýsýn? Gazi madalyasý taktýklarý, Yarasý yeni iyileþmiþ Üstelik dokunuþuna hasret Ýzi belli tenimi?
Bana diyeceksin ki: -Iþýklarý sönse kentlerin Aysýz ve yýldýzsýz gece gibi Rüzgâr sesine aldýrmadan Ve dökülmeden yapraklar, Koþa koþa gelirim Adýný ömrüm koyduðum Yaralý sevdiðim..
Ve diyeceksin ki: -Þartsýz ve koþulsuz gönderildiysen Ve bir hiç uðruna düþmüþsen yere Kalmýþsan bir baþýna Ve tutsak düþmüþsen mayýna, Adýný vatan koyacaksalar eðer Ve onur diye takacaksalar madalyaný, Yaþayacaksa aðalar beyler köþklerinde! Önce þaþýlasý yüzlere tüküreceðim! Fakirliðin ayýrdýðý bedenlerimiz Umurlarýnda olmayacak onlarýn! Onlar! Onlar! Onlar! Bolluðu tanrý mirasý sayanlar!
Benim, sana gelecek zamanýmý, Dað evlerinde, kahve yudumlayarak harcarlar, Ki ben o vakit alman bankasýnýn Bilmem kaçýncý maðduru, Daðda vurulanýn karýsý, Bir baþýna vurulmuþsun ya, Býrakýlmýþ ya kolun bacaðýn, Yaðmur sesini ilahi sayarak, Gömmüþler ya kan kokan topraða, Ýþte ona yanarým ona yanarým..
Diyeceðim ki sana - Sen olanlara aldýrma Elsiz, ayaksýz olsam da, Barýþ uðruna yaþarým da!
Kucaðýndaki oðulda Býrakma gitsin oda! Ýster miyim ki? Bir hiç uðruna Ölsün yavrumuzda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.