Sýðýnaklarýmýzdaki gökyüzülerimizde kendimizi tahliye ettikten sonra bir kaç parçalanmýþ bulut unutmuþsun ruhunu yasladýðýn gönderdim…
II
O sancý kuþundan kopan tüy Düþmedi deðil mi hala Fethedemediðimiz dokunmalarýmýza?
En üzüldüðün renk – aðýt rengiydi Ama korkuyordum Asitli göz yaþlarýn delecek diye yüreðimi hep
III
O çadýrlarda duygularýný örtünen göçebe kadýnlar Fýsýltýlarý dudaðým kadar , dudaklarý kadar aynalarý kýrarken,
Kumdan yýldýzlarýn daðýlýr ýþýðý – saklandýðýmýz çalýlýklara Çekirdek zamanýn damarýnda – ay sýrtýný döndü Çýkacak yol arýyorlar ateþlerini akýtabilmek uðruna Otlatýyorlarken çiçeklerinin kokusunu – su kokulu kadýnlar
O incir aðacýnýn ham aþýklarý iþte Tattýkça pembeleþen kýyýlarý
IV
Karanlýðýn bekçileri cilveli bir mora aldandýydý da –umarsýz- Uyudulardý Aydýnlýðýn kilidini açýk unutup Biz de sýzdýydýk hemen dehlizimizden Peçelerimizi sýyýrýp, dökündüydük yutkunmalarýmýzda birikenleri Ne kadar kir varsa ruhumuzda mayalanmýþ Yunduk da yunduk Düðünmüþ gibi Dünmüþ gibi Kasým-ýn bir parçasý gibi sanki ay-kýrým
V
Dokun-Mayýn! Patlamaya hazýr bu sýrlar Düþ tesirli Dokundukça kor eden...
VI
Gecenin telvesine düþen bir iz Uyaklý bir fal arzusu - Sevsin beni- ezgisi isteði Dudak izin yeterdi oysa fincanda
Ki
Hangi üzüm kendini kurban eder bir þaraba Baþkasýnýn damarýnda düþ olup akayým diye
Anca; Üzüm üzüme bakarak kararacak da öyle...
VII
Nasýl bir aðrý lirizmimde anlatamam Göz taþý düþürüyorum her arzuladýðýmda Biraz daha yokmuþ gibi sanki günahlarým Egolarýmda korkunç bir eklem aðrýsý Biliyorum her yaðmurdan sonra sancýlarým seðiriyor
Neyse, bekliyorum Atamasý çýkmadý daha mutluluklarýmýn Umarým ruhumdan uzak bir yere düþmez seviþmelerim...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.