Gök yüzü bu gün anlamsýz tuhaf, Birbirine karýþýyor, Çýðlýklar ve siren sesleri, Bu gün yerle bir olmuþ dünün yüksek binalarý, Aðýr adýmlarla ilerliyor zaman, Bu acýyý insanýn içine, Ýyice sindirmeye çalýþýr gibi,
Ve ertesi gün; Ayný olay yerinde, ayný olay, Hiç yitirmemiþ tazeliðini çýðlýklar Yaþlý gözlerdeki umutlu bekleyiþ. Enkaz altýnda Azrail’e direniþ,
Arkasýnda devlet olmasýna raðmen, Hala yýkýlma korkusu ile Tir tir titreyen devlet hastanesinin, Arka bahçesinde yerlere serili Onlarca ceset, kadýnlý erkekli.
Kiminin baþýnda yok kimsecikler, Kimisinin baþýnda dövünerek, Feryat figan aðlýyor birileri, Canýma, vicdanýma okudu, yerdeki ceset torbalarýndan biri
Belli ki aceleyle býrakýlmýþ, Baþka cesetlere koþulmuþ, Telaþtan torbanýn fermuarý Yarý açýk unutulmuþ, Ýçindeki bir kadýn cesedi. Torbadan sarkmýþ , Dalgalý saçlarýnýn birkaç teli,
Hafifçe sýkýlmýþ, Umut tutar gibi Yer yer incecik derisi soyulmuþ, Üzerinde enkazýn hatýrasý gri toz, dýþarýda kalmýþ bileðine kadar sað eli.
Kim bilir o kimdi?, kimin nesiydi? Kim bilir? onu kimler kaybetti. . . .metinözgör..................... Sosyal Medyada Paylaşın:
kalemsiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.