Bana bilmediðim bir þey söyle
Kentin ýssýz kaldýrýmlarýnda nefesin
Öyküsü yazýlmamýþ birkaç hayalin
Vazgeçilmeyen türkülerin adýný.
Tutunurken her dem gülüþüne
Unutulan bir mazi olsun diye böyle
Güvercinler uçuran ellerin
Baþka bir dünyadan gelmiþçesine
Ýyi uykularýn çileli kadýnlarý gibi
Yorgun bedenine atýp saatleri
Hepsi birden susacaðýn yüreðine
Ait bir þey söyle...
Hepsi birden topu topu birkaç gün ömrüme
Hemen hemen hep ayný çiçeðin kokusunda
Ýyi kadýnlar besleyip gözlerinin kuytusunda
Saçlarýna ait bir destan söyle ...
Bana,dönmediðin bir dünyaya dahil ettiðin
Islak gözleriyle güneþi ýsýttýðým kaderinde
Akþamüstünün viþne rengi þairliðinde
Etekleri yanmýþ bir milletin sesiyle
Irký olmayan aþklarýmýn resmine bakýp bakýp
Hiç bilmesem de:
-Biri var beni aðlatan sesiyle
güldürenlerden daha çok sevdiðim’
diyen, þirin sözlü güzelin moraran dudaklarýnda
Bir kentin tarihini okuduðumuz gözlerimizle
Ardýndan yalvaran yalanlarýn küskün zaferlerinde
Bir þey söyle bilmediðim, bir þey...
Nasýl olsa gemiler en fazla on dakikaya gecikir karþýya
Yolcular bilmese de;
Martýlarýn yuva kurduðu filikalarda
Bir þey söylemeni dahi unuttuðumu
Unuttuðum dün itibariyle
...