Vicdan

yaþlanmýþtý ayrýlýk duraðýmýz
asýl yüzümüz
birbirimizi býrakýp
özledik her þeyi silip götürecek
arsýz yaðmuru

son fýsýltýna büründü her þey
dudaklarýnýn buruþuk çatlaklýðýnda
ezikliðine horlanmýþ yüreðinin
aðlamaklýðýný gizleyemeyen
çorak bakýþlarýna

seni sevmek zorundaydým
þimdi gidemem kambur gülüþünü býrakýp
vicdan yalan yangýn deðildir
ortaðýyým tüm þefkatlerin
þeker yanýðý kokulu anýlarla
çocuk ellerini güneþe serdim
bohçamý daðýtarak sokak çocuklarýna

kahkahasý soluk yýrtýk bir aðaçlýkta
yakalandýðým içimin sensiz üþümesiyle
zor yaþamlarda sürüyorum izini nefesinin
buharlý sokaklarda koþuyorum
arasýnda uykularýmýn
düþtüðüm bütün bataklýklarda
yalnýz boðuluyorum


kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: