gök gevþek bulutlarla delik deþik dargýn bakýþlý kuþlar kaldý aðaçlarda deniz sarýdan griye aðlamaklý uzaða susuyorum
topraðýn namusu olurum ölürsem seni severek
seni kovalarken ölümü bile geçtim ömrümü göremiyorum çarptýðým soðuk þafakta baþlamayý kaybettim ötesiz bir kimsesizlikti senin kendini anlayamayýþýný anlamak
yabancý bir þehrin kömür kokulu akþamýnda ýlýk gözyaþý gibi çaðla yapraklarý ayraçlarý yalnýzlýðýmýn aðlamaya baþlamadan kaldýðým yerden devam edeceðim olmayan boþluðuna