DAĞLARIN AŞKI

Buðulu gözleri aðlamaklý bakar yükseklerden
Bin bir gam yüklü, omuzlarý çökmüþ


sanki/
Ayaklarý zincirle kenetlenmiþ kara topraða
Parça parça yüreði savrulmuþ uzaklara
Ýrili ufaklý sýralanmýþ öbekleþen yüreði



ve/
sýrtýný dayamýþken boþluða
Göklere yükselen kollarý
Yýldýz yaðar kor dudaklarýna
Endam süzer kýnalý keklik gibi
Buz tutmuþ doruklarýn en yücesinde



Kardelen uyuþmasý esner sabaha
Etrafýnda komþu olmuþ yaban gülü
Ve kekik kokularýyla baþlar sabah



Yüzü güneþe dönük teninde çiðdemler güler
Kumrularýn peçesini çözdüðü saatler
Cemre zamanýdýr aþkýn nev baharý


oysa/
Þimal hýrçýnlaþýr çýplak teninde
Baþýnda mor yüzlü bulutlar süzülürken
Ceylanlar seker kuðu boynunda
Girdabýnda nice gizleri saklý
Hem de çifte toynaklý



Yaðmur aðlar tepeden güneþ yanýðý teninde
Çið damlar aþýnmýþ yamaçlarýna
Yýrtar tüm anýlarýný sýrtýndan
Yýllarýn acýmasýz izlerinde


ki/
Daðlarýn aþký!
Nice cevheri beslerken göðsünde
Utancýndan çatlar bazen ar damarý
Savrulur vaha çölünde
Bazen hýrsýndan patlar içinde ki yangýnlar
Topraða ve denize…




ÜMMÜ AÞCI


/daðlarýn aþký serin olur, yanmadan; DONMAK olmaz /...!






Sosyal Medyada Paylaşın: