Kendimi dinliyorum bu gece Çok uðraþtým, sensiz çýkmadý dudaklarýmdan tek bir hece. hep gittiðin gün geliyor aklýma. Önce eþyalarý topladýn, sonra kapýyý çarptýn kalbime. Ardýndan ne bir not, ne de yarýnýmýza güneþ býraktýn. Kýzýmýz aðladý sen gidince. "Baba, Annem nereye gidiyor" dedi, sustum, aðladým, kan kustum. kendi gözyaþlarýmda ýslandým o an. Bir yaným çocuk, sol yaným ihtiyar kaldý, ve gözlerim geçmiþe daldý.
Þimdi beni kim görse, yar mý deðdi saçlarýna, aðarmýþ, gün mü battý yüreðinde, kararmýþ deyip hesap soruyor. Ve ýslýklarým donuyor dudaklarýmda. Bilmiyor kimse gittiðini, inan sensizlik bana çok koyuyor.
Ne olur dön gün batýþlým, býrakma bizi böyle. olmuyor iþte, yapamýyorum! Yine beðenmedi kýzýmýz kahvaltýsýný Her cümlesinde "annem olsaydý yapardý" diyor Oysa bilmiyor neler yaptýðýný, söylemedim, seni halâ komþuda sanýyor.
Söz veriyorum, bir daha söndürmem saksý diplerine sigaramý fýrlatmam çoraplarýmý bir kenara. Hep sen kazan zararý yok, zar da tutmam tavla oynarken yeter ki dön gün batýþlým.
Fikrim, söyle bana bu yarsýz geçirdiðim kaçýncý iklim!
Çok oldu aynalara küseli, baksam tanýmam belki de kendimi Hiç sormadým giderken ayrýlýðýn nedenini Çünkü ben sana hiç küsmedim ama anlatamadým derdimi. Yeter! aratma artýk her gece boþ yataðýmda bedenini...
Düþlerim yarým, sevinçlerim yarým, bilmem sensiz neler olacak yarýn. Hançerim ol kanat yüreðimdeki gülleri, lâyýk deðilim sensiz yaþamaya, topla ardýmdan külleri..
Þimdi sensiz çaresiz, her gece resmine bakýyor, gözlerindeki cennetten malzeme toplayýp sana þiir yazýyorum...
Attým elimden þemsiyeyi, yarla karýþýk hasret yaðýyor koynumda aþktan yeni çýkmýþ bir yürek, sýrýlsýklam ýslanýyor... Sosyal Medyada Paylaşın:
korkmaz bıçkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.