S A R S I L D I K Y İ N E

bir sonbahar
deniz üzgün
yapraklar hüzün kokuyor
yataðým buz gibi yorganýmýn altýnda

bir el tutuyorum buz gibi
bir yürek ýssýz
bir çift göz çocuk çocuk bakan
acý çöreklenmiþ engerek misali
sofrasýna

beyaz yaðmaya baþladý
ölü bedenler üzerine
kefen yerine
zalimin dilinde sevinç türküleri...

Ve ýþýklarýný söndürdü
Yedi kat gökyüzünü yaratan
Van karanlýkta
Güneþ toprak altýna doðdu...

Aysel Var Özbilgin.......26.11.2011


Sosyal Medyada Paylaşın: