İ S T A N B U L

Varsam gelsem
Tanýr mýsýn beni
Caným Ýstanbul ?
Doðduðum büyüdüðüm þehir...

Taþlarýnda ayak izlerimi
Sokaklarýnda gençliðimi
Topraklarýnda canlarýmý býraktýðým
Koca Ýstanbul...

Okul dönüþlerinde
Koþarak çýktýðým Yavuz Selim yokuþunu
Çýkabilir mi yorgun dizlerim acaba ?

Unutulmaz anýlarým gizli
Ýki yaný dev çýnar aðaçlý
Fatih’in orta yolunda...

Zamaný dilim dilim
Yaþamýþlýðým var sende
Büyülü güzelliðine
Aþýk olduðum Ýstanbul...

Geçmiþten ne kaldý ki bana
Sadece özlemin var içimde
Dað gibi
Serap gibi
Vaz geçemediðim...

Sanki ben deðildim
O yollarda yürüyen
Havasýný soluyan
Sanki o iki katlý
Tahta merdivenli sýcacýk evde
Dopdolu yaþayan...

Nerelere götürdü sevinçlerimi
Hüzünlerimi
Kocaman ailemle yaþadýðým
Kimi mutlu kimi acý dolu
Günlerimi
Umursamadan geçen zaman...

Rüya mýydý gerçek miydi
Bir masal mýydý yoksa
Kulaklarýma fýsýldanan...

Oysa
Senin kadar sahi
Senin kadar güzeldi .
Yaþandý
Ve yad etmek düþtü bana...

Aysel Var (Özbilgin ) 25.01.2010
Sosyal Medyada Paylaşın: