Bir gün uyanacaksýn evlat… Bu gençlik uykusundan… Pörsümüþ zaman dilimleri ayaklarýndan akacak Rüzgarlarýn seslendiði saçlarýn olmayacak belki de Soluk bakan bir çift gözü taþýyan; öne eðilmiþ baþýnda… Belki de; Belki de kulaklarýn duymaz olacak artýk Tevellüdünün fi tarihini yazdýðý nüfus kaðýdýna aðlayarak bakarken Titreyen ellerin bir yumuþak teni bekleyecek umutsuzca Toprak çaðýracak senide sýk sýk; Ya da öylece baka kalacaksýn topraða yapayalnýzca… Aðlamaya bile mecalin olmayacak kimbilir? Sevdayý sýcak tut evlat… Sevgiyi aðlatma hoyratça gözbebeklerinde… Saçlarýný oksa bir gülü okþar gibi sevdanýn Ellerin hep gül koksun; gözpýnarlarýndaki damlalarla birlikte Belki saçlarýn dökülmüþ olacak bir zaman sonra Belki soðuyacak bedenini saran tenin Belki de kulaklarýn duymaz olacak Ýnan; Ýnan ki gençliðinde yeþerttiðin sevgi naðmeleri Duymayan kulaklarýnda naðme; Soðuyan bedeninde bir damla güneþ Kelleþmiþ kafanda tane tane saç olacak… Yalnýz kalmayacaksýn… Yeþerttiðin sevgi aðacý altýnda sonsuzluðu yaþayacaksýn…
Metin Kaya ÝLHAN TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.