(mesela bir gece yarýsý, haydi gidelim demiþsindir, gitmiþizdir)
. . . . .
/oysa o saatlerde tayyareler intihar, trenler ölü, gemiler ise batýktýr/
nasýl da silindi kulaðýmýzdan çýkýp, boþluða atlayan motor sesleri duymuyoruz çýðlýklarýný, alnýmýzýn ortasýndan geçen vagonlarýn hani nerede denizi çekilmiþ iskelelerin, alabora yüklü gemileri yolcusu olmak için böyle düþerken yola, istikameti kayýp yollarýn.
/biz de, bir denizden çýkar, nehir olur, akar gideriz dað doruklarýna/
süvarisiz, kýrbaçsýz ve ayarsýz sürat ile, bir yýlký atý ezberinde savrularak pusulasýz rotasýnda, körebesi olup çoban yýldýzýnýn gökyüzünün bulutsu dalgalarýnda yahut bir masal gecesinde kaynaðý deniz nehirlerden akýp, dökülürüz doruklarýna daðlarýn.
/sýrýlsýklam dans eder gibi, süslenmiþ gerdek dünyasýnýn yollarýnda/
vals ritminde seviþmeleri düþün, yürekler birbirine kördüðüm duvar boyu þömine alevinde, canlandýrýlmýþ hayal þatolarýnýn ismi yok, bilemiyoruz desek bile bu yaþayýp gördüðümüzün tarifsiz keyfindeyiz, tarifesiz seferlerle çýktýðýmýz yolculuklarýn.
bir dua iþte bu mevsim görüyorsun, vuslatý açmýþ çiçek gibi hele bu delirmiþ saatlerde ve hele gözlerimdeyken gözlerin ve kulaklarýmda yaþanmamýþ yaþamlarýn bir aþk þarkýsý gibi her dinleyiþimde baþa sararken, “seni seviyorum” diyen sesin.
/ama birden hani der bir ses, bana papatya toplayacaktýn kýrlardan/
. . . . .
(bir gece yarýsý, haydi gidelim demiþsindir ya da bana öyle gelmiþtir) . . . . ,
En güzel kýr kokusunu takip ediyorum… O önde, ben hemen arkasýnda… Ama birden nasýl oluyorsa, uzak çöllerde ve kurumuþ vahalarýn susuzluðunda kupkuru buluyorum kendimi. Demek papatya mevsiminde deðiliz diye düþünürken kumlarda resmigeçit yapan güneþ gölgelerine takýlýyor son olarak gözlerim. Hepsi de ne çok sana benziyor ve sanki bana ya da papatyalara… Gözlerimden düþmeden buharlaþýp kayboluyor yaðmurlarým… Gülümsüyorum.
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.