Gözlerini üzerime dikmiþ yüzünde gülümseme bana doðru ilerliyordu. " Merhaba" dedi O dakikalarda bu kelimenin hayatýmý ne denli deðiþtireceðini tahmin edemezdim. 2 yýldýr arkadaþlýðýmýz devam ediyordu. Fýndýk kabuðunu dolduramayacak bir sebepten bilmem kaçýncý kez ayrýlmýþtýk. Bana inat olsun diye arkadaþlarýmdan birine çýkma teklif etmiþti. Aylardan sonra beni bir cafeye davet ettiðinde her þeyden habersiz barýþmak için çaðýrdýðýný düþünerek gittim. Saatler boyu flörtünden bahsetti. Sahte gülümsemeler takýlýyor, gözümün önüne düþen göz yaþlarýmý engellemeye çalýþýyordum. Artýk gücüm tükenmiþti. Hýzla ayaða kalktým. O da hýzla kalktý, kolumu tuttu ve gitmeme izin vermedi. Beni deliler gibi sevdiðini söylediðinde etrafýmdaki meraklý gözlere aldýrmadan hýçkýrýklarla aðlamaya baþladým. En kýsa zamanda diðer kýza her þeyi anlatýp ayrýlacaktý. Bu olaydan sonra 2 hafta geçti. Beni hiç aramadý acaba o kýzý mý tercih etmiþti. Bir telefon kulübesinden onu aradým. Karþýmdaki ses onun trafik kazasý geçirdiðini yoðun bakýmda olduðunu söylüyordu. Ona " senin için döktüðüm her damla gözyaþýnýn cezasýný umarým çekersin" demiþtim. Ama böyle olsun istememiþtim. Bu kez onu tamamen kaybetme korkusundan aðlýyordum. Ankara’^da bir hastanedeydi. Doktorlar yaþamasý için þans vermiyordu. Cenaze iþlemleri baþlamýþtý. Tabutuna konulacak yakaya takýlacak fotoðraflar hazýrlanmýþtý. Eþ dost hastane kapýsýnda bekliyordu. Bu bekleyiþ üç ayý tamamlamýþtý. Doktorlar anneyi hastanýn yaþam destek ünitelerinden çýkarýlmasý için ikna etmeye çalýþýyordu. Çünkü onlara göre yaþasa bile eski saðlýklý günlerine dönemeyecekti. Anne kararlýydý son nefesine kadar yanýnda olacaktý. Günlerce yanýndan ayrýlmadan onunla konuþtu. Ellerini tutmuþ yine gelecekten söz ederken parmaklarýný kýpýrdatarak oðlunun tepki verdiðini fördü. Sevinçten hastane koridorlarýnda kahkahalar atýyordu. Doktorlarýn " Olmaz" dediðini ana-oðul baþarmýþtý. 2 yýl olmuþtu onu bu süre içerisinde hiç görmemiþtim. Bu süre içerisinde onu hiç görmemiþtim. Þimdi karþýmdaydý, çok deðiþmiþti. Bazý zamanlar beni çileden çýkartýyordu, ona katlanamýyordum. Psikolojik tedavi görüyordu. Yine bir ayrýlýk zamanýydý telefonda evlenme teklifinde bulunduðunda ciddiye almamýþtým. Israrla kendisini görmeye gelmemi istiyordu, yine bir ameliyat geçirmiþti. Ziyarete gittiðimde evlenme teklifini yineledi. Hayatýmýzýn 3 yýlýný bu kaza yüzünden kaybetmiþtik. Artýk baþka vakit kaybetmenin bir anlamý yoktu. Rüya gibi bir düðünle hayatýmýzý birleþtirdik. Tabuta konmasý için hazýrlanan fotoðrafý duvara astýk. Ona her baktýðýmýzda küçük kýzýmýza ve hayata sýmsýký sarýlarak bize verdiði mutluluk için Allah’a þükrediyoruz. Tüm mutluluklar sevenlerin olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejl nalan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.