saçlarým frenk yorgunu bir duman esintisi
sahilde birkaç el görüyorum
hepsi beyaz yakalara el sallýyor içten
odamýn en daðýnýk yaný
hep batýya bakarken
bir gül kokluyorum sabah ezanlarýnda
elimi tutup çeken bir melek oluyor vagonlar
son treni oysa kaçýrdýðýmý biliyorum
diz çöküp, þiir gibi aðlýyorum.
imha edilmeyi bekleyen fotoðraflarýmýn olmayýþý güzel
ama aðýr aðýr sürüklenen ekim suçlu yüzüme karþý
adýmýn bir sonra ki yürüyüþünde özlemler
kimliksiz fýþkýran bir çocuk oluyorum
yine cüzdaným babamýn ellerinde oyuncak
badirelerde baðdaþ kurmak kadar acayip resitaller
diþlerim kadar kirleniyor hayat her gün
bir gülüyüþ biriktiriyorum komþunun çocuklarýna
daima beni bekleyecek sözler veriyor
çýkmaz sokaklarýn ilk kuralý hiç girmemek iken;
yürüyüþlerim çýldýrýyor yol yol her cumartesi akþamý
sanki yürekten baðlýymýþým gibi kaldýrýmlara
çarpýlan mermilerin tok sesli faþisti sesleniyor
adýmý duymaya az kala bir ölüm daha uzaklardan
kirlenen parmaklarýmdan kan akýyor, susuyorum.
yeni bir profil doldurmak için umut tezgah açmýþken
insanlar seçiyorum belleðimden hiç tanýmadýðým
aþk dediðin bir yalandan baþka deðilse hiçbir þey
bir de üzüntülerden dökülüyorsa yer yer yorgunluk;
aðýrdan aklýmý sahile oturtacak çareler öksürüyorum
fýþkýran yapraklarýn hýþýrtýsýnda dost kahveleri hayal
bir de üstüne meyal dökülürken demi arkasý boþluðumun
odamýn en temiz yanýna að kuran örümcek kadar
asil oluyor uzun uzun yalnýzlýðýmý öpüþlerim
bir bayram akþamý toplanan misafirler
her yerde tamburlar çalýnýr gibi
misafir ediyor þekerleri tel lokumlarýyla kardeþim
ellerimde yine parasýzlýk bir þeyim deðil
eylemlerimin sonuncusu kadar gurur duyarken
polisler çaðýrýyor adým baþý gölgemi
bu sefer baþka bir yandan çalýyor g minor
uzun düþünmelerin þeyi kaçmýþ hayattan
kýsaca kesiyorum k/elimi.
çok da umurundaymýþçasýna yine ayný sahneye çýkmaya
cesaret ediyorsun ne güzel
ben sürüklenmenin yanaðýna öpücük dolduruyorum her sabah
ve her gün
sensizliði izler gibi donup kalýyorum haberlerde.
keþke bir yolu olsa,
ama insanýn elinden ancak bu kadarý gelebilir
çok istemiþ olsam da;
bir daha gelmem deyip þu ekþi suratlý yaþlý dünyaya
aðýrdan ayrýlýða ölüyorum.