sana gökbaba’dan gönderdiðim bir kuþum var
ebabile-benzer, kýrlangýç düþüþlüm de diyebilirsin ona
ben oldum bittim kalabalýðýmdý çok
bozlaktým, mektup falan
bir þehir ardýna kadar açmýþsa karanlýðý
kelimeler ýssýz, sinirlidir soðuk
çiçekler, çiçekler, çiçekler
çiçekler gibi yürüyüp gitmiþlerdir artýk
cansesi böyle yaralanýr insanýn,
ele gelmek ister, avuca sýðýlasý vardýr
ne ebabile benzer, ne de kýrlangýçcasýna düþer
ben baktýðýn kadardým yalansýzýmdýr çok
kavgalar gürültüler falan
gökana sonuna kadar açmýþtýr çünkü suyu
köleler mecburi uykularda,
yaðmurlar, yaðmurlar, yaðmurlar
saçlarýmda koþturan arsýz çocuklar
ele vermeyin beni, elevermeyin beni
sabahla
zaruridir
ýþýklar
sevgilim
artýk kapat gözlerini..
çocuklarla güzeldir cývýl cývýl kaldýrýmlar..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.