................................................ ************ Bir Daha ************
Eðer gider isen bizim ellerden Sakýn bu diyara varma bir daha Beni bu derdimle yakýp kül ettin Dermansýz kalmýþým sorma bir daha
Þu deli gönlümü azad eyledin Ne sordumsa aksi cevap eyledin Yýktýn taht-ý payý harap eyledin Sinemde mekaný kurma bir daha
Beyhani’yi böyle eden sen oldun Gariban býrakýp giden sen oldun Gönlümde sarýlmaz yara sen oldun Ýstemem elini sürme bir daha
**************** Aþýk Beyhani ***************
1933-1971. Erzincan Ýli’nin,Çayýrlý Ýlçesi’nin Esperek (þimdiki adý Verimli) köyünde doðdu. Asýl adý Ýbrahim Engin’dir. Okula gitme olanaðý bulamadý ancak sonradan köylüleri Ýsmail Efendi ve Cafer Aðadan okuma yazma ve Kuran okumayý öðrendi.
Özellikle annesinin güzel türkü söylemesi ve bu konudaki çabasý sonucu küçük yaþlarda aþýklýk geleneðini ve türkü söylemeyi öðrendi.
Köylerine gelip giden birçok aþýðýn yardýmýyla da kendini geliþtirdi. Yine kendi köyünden Aþýk Niþani, de Beyhani’nin geliþmesinde katkýda bulundu. Ancak baðlama derslerini amcasý Rýza Efendiden aldý.
Beyhani 14 yaþlarýnda iken Davut Sulari’nin yanýnda çýraklýða baþladý. Bu dönemden sonra Irak, Ýran gibi ülkeler de olmak üzere uzun süre birçok yeri dolaþarak aþýklýk geleneðine iliþkin bilgi ve becerisini pekiþtirdi.