Küçük Bir Şuur Akıntısı

Ben düþsüzler okulunda yatýlý okudum
O yüzden bilirim o çocuðun elindeki çamurlu balon patladýðýnda
yerine yüreðinin uçtuðunu göðün yüzünde

Ben umutlarýn coðrafyasýndan hep bütünlemeye kalýrdým
Hiç bütünleyemedim, bütün bütün yapamadým
Sözlülerde dilim hep tenime saklandý
O yüzden hiç bilemedim bu yaralarýn nereye döküldüðünü...

Zaten en baþtan beri üzgündüm hep
milyonlarca sperm dostum gözümün önünde öldü
belki de bilerek, yaþanacaklarý bilerek

Kim öðretti geçmiþ zaman anýmsamýyorum
harflerin arasýnda sek sek oynayarak büyüdüm
o zaman keþfettim bu gramerlerin sancýlarýmla hýsým olduðunu
o zaman hissettim hýsýmla hasým arasýndaki barikatlarýmý
o zaman bildim göz yaþlarýmýn sonundaki kafiyeleri

Ondandýr hep maviye alýnganlýðým
ondandýr hep þey-leri çok sevmem
ondandýr hep sarhoþken seviþmem kendi imlalarýmla
ondandýr o kadýnlarýn yalnýzca kanat deðmemiþ yerlerini okþamam

Ne zordur çýrýlçýplak bir duyguyu giydirmek
hiç doðmamýþ o kadýnlara kefen biçmek
replik çalmadan, rüyalardan sufle almadan
diksiyonu bozuk þehvetlerle

Diyeceðim o ki,
bir kesildi mi hayallerim
durmuyor içinden akan cerahatlý origamiler
parçalar birleþmiyor kem labirentlerde
inadýna pýhtýlaþmýyor bu dize gelmeyen dizeler
en iyisi ben
aðacýmdan düþtü düþecek
ham bir takvim yapraðýna
yine bir seviþme muskasý yazmalýyým
tek perdelik
düþ seyirliði...


Oktay Coþar





Sosyal Medyada Paylaşın: