Oradaydık XVII

Oradaydýk yine,
ellerimizde bulut kemiði çomaklar,
yine bir düþ kovanýna gözlerimizi sokarken...

Topraðýn en diri zarýndaydýk yine,
habersiz gelen tüm ölümlere
yas renginde çerçeveler ararken.

Hani nereye assak o kerpiç duvarlarda diye,
nereye gömsek gözyaþlarýný, hangi çýðlýksýz otlaklara diye,
yine aðzýmýz açýk,
yine açýk aðzýmýz,
yine aðýzlarýmýzdan açýlmayan bir sürü pencereler,
yine pencereler uçmasýna ramak kala,
tam uçmasýna ramak kala,
tam kanatlarýný yeni bilmiþken,
yine pencereler açýlmayan, sýmsýký kapalý,
kapattýrýlmýþ sýmsýký açýlmasýn diye,
aðýzlarýmýzdan içeri güneþ, rüzgar, hava girmesin diye,
kapatýlmýþlar akýllarý yedi devirli yalan yalan makinelerinde yýkananlar tarafýndan...

Oradaydýk iþte yine,
birimiz gözlerini sonuna kadar açmýþ sularken onlarýn geçmiþlerini,
sularken tüm organlarýný,
bir saksýda eli, bir saksýda göðsü, bir saksýda kalbi,
bakýyorduk bir yandan aðlama tariflerine,
güneþ görecekti yapraklarý,
günde bir okþanacaktý tenleri,
rutubet olmayacaktý ruhlarýnda,
sahi böyleydi deðil mi sahi,
sahi biraz biraz böyle yaþanýyordu deðil mi aslýnda,
biraz böyle böyle gülünüyordu deðil mi aðýlýmýzdaki güvendiklerimize,
biraz çatýsý böyle akýyordu bu yaþamlarýn,
biraz yetmiyordu damlalarýn sýzýntýsýna,
ne olur du ki bin tuðla koysan,
durur muydu o çatýnýn çýðlýðý,
o çatýlarýn pýrýl pýrýl aðýtlarý.

Evet doðrudur,
oradaydýk yine,
bize doðru gelen düþ vagonlarý bazen acýtýrken iþte,
kara kara dumanlarýyla,
raydan çýkarken iþte o berrak gözler,
rayllarýý parçalýyorlarken iþte ezberci ihtiraslarýyla,
rüyalarýmýza bir perde inerken o banliyölerde,
öyle kocaman, rengi çalýnmýþ bir perde inerken kursaklarýmýza.

Oradaydýk nefeslerimizi kýsýtlý kullanýrken,
tasarruf olsun diye sýrayla nefes alýrken,
ded, birimiz :

- sahi öldük mü biz? dedi

diðerimiz :

- ölenle ölünüyor muydu unuttum bak þimdi dedi.

ötekimiz : "niye öldük ki biz kendimize þimdi" dedi

Oradaydýk yine,
sýmsýký giyindik mevsimlerimizi yine,
bilirdik iþte biraz nankördü bahar,
oradaydýk annelerimizin nasihatý iç cebimizde :
"aman oðlum sýký giyin üþütürsün"
sýký sýký giyindik yitmelerimizi, yitiþlerimizi,
merak etme anne dedi birimiz :
"geç kalmam, gelirim hayat bitmeden..."
merak etme baba dedi diðerimiz :
"sen kepenkleri aç, ilk kasýrgasýz rüyanda oradayým"

Oradaydýk belli belirsiz,
kýpkýrmýzý bir gölün yüzeyine baðdaþ kurmuþ,
düþünürken kundak kokusunda sýlalarýmýzý

Oradaydýk iþte bu son cümlede :
derken birimiz :
"sahi biz neden düþleyemiyoruz,
kim aldý yastýðýmýzý suçsuz uykularýmýzdan?"

Oktay Coþar









Sosyal Medyada Paylaşın: