... Seni koynumda deðil yüreðimin içinde Konuk edip ebedi, zambak kokulu tenin Hayaliyle gezerken metruke bir sitenin Ufkunda mütereddit hayaller dokuyorken Tebessümle yatýrdým dualar okuyorken Seni yanýmda deðil yüreðimin içinde
Sarýp sarmalayarak pamuk pamuk þefkatle Benim için her zaman büyümeyen bir bebek Gibiydin, bakýyordun yüzüme itaatle Rüzgâr ile savrulan saçaný sandým ipek
Gökyüzü kanyonlarý dolup taþarken nurla Gözler parýldýyordu bekliyorken onurla Gümüþ kanatlarýyla martýlar çýðlýk çýðlýk Uçuyorken gördüm ki her yer bahçelik, baðlýk Yemyeþil ovalarla kaplanmýþ bulutlarla Salkým salkým söðütler altýnda umutlarla
Sessiz akan pýnarda kaynayan o gözeydik Uzandýk sevgi ile el ele, göz gözeydik
Oysa ne çok bekledik zamanýn diliminde Umutsuz kaldýk bazen bakýþýrken seherde Sabýrla, sadakatle âþýklar ikliminde Oturup dua ettik arada yoktu perde
Renk renk iplik olup da kesiþip nakýþ olduk Yollarda birleþirken göründük kavþaklarda Depremler öncesinde yayýlan akýþ olduk Yerle gök birleþince yansýyan ýþýklarda
Emir öyle mi geldi bilmedik, Sahibinden; Ondan mý bir uðultu koptu yerin dibinden?
Sarsýlan her kayanýn oluþan çatlaðýndan Yukarý çýkmak için acele ediyordun Veda dahi etmeden asýrlýk yataðýndan Bilmediðin bir yöne, ecele gidiyordun
Sorulsa çýplaðýndan, açýðýndan sorular Düþünmeden atýlýp cevaplar veriyordun Geçip giderken hayat suladýðýn korular Üstünde serpilerek her dem göveriyordun
Dal dal yeþeriyordun uzayarak göklere Uçuþurken yapraklar bakýp da feleklere
Seni görmek istedim varken henüz vaktimiz Sana söyleyeceðim sözler dilimde kaldý Unuttun sanýyorum böyle miydi akdimiz? Kapýný çaldým, eski tokmak elimde kaldý
Daldým, iki kapýlý köhnemiþ bir dünyanýn Ýçinde savrulurken saçlarýný Rüya’nýn Tutmak için sýkýca, bir kartal pençesinden Ödünç idi ellerim, milattan öncesinden Ve bedenim dönüþüp adeta bir ejderha Olurken, parçalandý yüreðim þerha þerha Bir medusa debisi kaynýyordu kanýmda. Ah, Rüya’m! O sen miydin, sýzlayan þu canýmda?
Su gibi akýp gitti üzerimden hep zaman Bazý anlarda, taþta siluetim donmuþtu Köhneyip toza dönen anýlarým çok yaman Dokunurken, üstüme gamlý baykuþ konmuþtu
Mermere kazýnmýþtým ellerinle can Rüya’m Sararmýþ, kuru otlar olmuþtu benim dünyam Yüreðimi yontardýn ben senin safýndayken Ne çok bekledim bilsen elin insafýndayken Bülbül olup dalýna konup þakýyamadým Onca imkâna raðmen ben sana kýyamadým O yüzden mi medusa olup kanýma girdin? O yüzden mi küsüp de beni ilinden sürdün?
Güneri Yýldýz (Elazýð, 09.09.2011)
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.