FARKIN FARKI

Ne zaman soðuk vursa
ya ayrýlýktýr ya ölüm.
Fýrtýnanýn merkezinde bekliyorum þimdi
tek ayakla sakin ve durgun .
Karanlýk küpeler taktým kulaklarýma.
Sesler yok,
insanlar yok,
güven hiç...



Avuçlarýmda bir deniz,
bir avuç deniz...
Gözüm baðlý, sevincimi göremezsiniz.
Ayaklarýmda asýlý bir taþ,
burnumda kokan salt kan.
Kim itti önemi yok, üstelemeyin.
Ölüm ne kadar da derin...



Telaþ, koþturmaca, siren sesleri.
Hayýrdýr,
kurtarýlmayý hak eden biri mi var?
Ne kadar da tanýdýk boðazýmdaki hortumun tadý.
Orda da vurdu ayný soðuk,
biliyor musun?
Ölüm müydü ayrýlýk mýydý üþüten ?
Fark edemedim...
Hem ne deðiþirdi ki ?

Resimler dönüyor beynimde,
silik karelerle.
Kalbim bir avuç içinde;
sýksa öleceðim,
býraksa öleceðim,
deðiþen neydi ki ?

Kendim oldukça güzelleþirim diye
süründüm insanlýðý,
boynumdaki þah damarýmdan.
Ya insanlýktan çýkaracaklardý,
ya da candan...
Ne farký vardý?

Farký fark edene sonsuz bir soðuk armaðandý ...




Gülþen Mavi









Sosyal Medyada Paylaşın: