Bir oyuncaða teslim ettim kendimi Yýrtýlan iki kutuptan Öyle yenildimki zamana Artýk kimi sevsem boþ Açýldý nefesim belleðim Öyle çaresiz býraktým yanlýzlýðý kendime
Sesleri dinlemektir uzun uzun Ve susturulmasýdýr susun Yanlýzlýk Sessizce ellerinin Çünkü taþlarýn bile dili vardýr Yosunlar gibi Baskaþýnýn elleriyle sevmeyi öðrenirsin herseyi Ve duyarsýn duvarlarý
Ýçinde çok hücreli bir duygudur yalnýzlýk Kelpetenle bir parça koparmýþ gibi Sonbaharda bitkiye uzanan pas Yalnýzlýðýn bittiði yer kara topraktýr
Hayat kýsa, eksik hayallerimiz Sýnýrsýz zamanýn geçiþi nede çok uzun Varlýkta bir noktayýz Yoklukta hep beraberiz
Yanlýzlýðýn aynasýnda ikinci bir yanlýzlýktýr ayna Yedi cihan varlýk olsa Eksilen varlýk hayatýmýz
Erkek çocuk anaya Kýz evlat babaya çeker Kim seviyorsa eger Ana sütünden dolayý sever Erkeklerden ancak odun olur Ölüp hasret gider hayata Ceset olur, þehit olur
Öyle silinirki tarih olur Ölüm herkesi kavuþturur oysa zamanýn kuyusunda okunmaz yazý olur
Kiminde derin uykular yaþar zaman duvarlarý sessizce asar Kiminin cürmü daðlarý aþar Kimi yaðmurlar basýnca Çigdem çisesinde yaþar
Kimi sap saman hep böcek gibi yaþar Gölgeler ýraklaþýr Bir taþ bir duvar bir kuyu insan hayatý bu Kirazý meyve sanar Oysa kan çiçeðidir o Dalaðýndan vurulanlar Omirilik soðanýnda hesap arar Hani bilinç denen þey Anan soðan baban sarmýsak Üç telli bir küheylan
Ve ölür, öldürür Sýcak yataklarda uyuyan Bu kan uykusuda kimin Ceplerin delikken Oysa ayaklarýn üþürken sevmek kolay herkesi
kör geceleri Kulaklarýnla çýnlatýrsýn Yanlýzlýðýn kapalý kapýsý her kesin Bitki öldürerek salata Hayvandan kurban eden Ey insan ölsene
Sosyal Medyada Paylaşın:
keoman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.