Kale þaittir bana… Sevgimin doðuþ yeri. Gün tanýktýr bana Ardý ardý attýðým adýmlarla… Seni yaþadýðým her adýmda
Harput kalesi! Gördün beni. Sensin sevgimin þaidi Acýmasýz olma n’olur. Sana koþuyorum harput… Aç kale kapýlarýný bana Sana sýðýnýyorum. Çünkü üþüyorum…
Þaitsin sen… Tanýksýn mahkum kalbime Müebbet yemesin yüreðim. “sevgini gözünde büyütmüþsün” diyenlere En büyük delilim sensin Sen. Eyleme beni hasret delisi… Görsün türbesi Duysun rüzgarýn sesi harput… Sende tanýksýn. Al kalbimi tut.
Soranlara bariz sen göster. “budur” de Elazýð’ýn sesi… Kalbimin resmi sen… Tut! elinde tut
Elazýð eteklerinin altýnda harput. Çýðlýk çýðlýða baðýr ucube boþluða… Mevhum bir gün olsun adýma Ýþte! O gün baðýr sevgiyle, Acýya… Ýtham etme beni Bu sevgi için… Giriþ kapýn açýk tut harput. Belki bir gün bir ikrah belirirde… Geriye erir… birikirim sende.
ÖZLEM ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.